চিঠি। যুত উষা সম্পাদক মহাশয়, বিহিত সম্মানপূৰ্বক সিফেন" • “খজাগ দীৰ সংখ্যা ইযাত “হেমকোষ আৰু বী" নামে প্ৰবন্ধ “চৰ শৰ্মা" নামেৰে এনে লেখিছে, তেওঁ ছেলে বাঙ্গীৰ বৰ্ণা ধৰি এখন খোলা চিঠি, সপ্তম সংখ্যা বাহী লোৱাৰ পিতে বী পাষলৈ পঠিয়াছিল, সেই চিঠি বাহী নোল। আপুনি আপোনাৰ “ফুটনোট” লেখিছে-পিচে, লিোতাই এই বিষয়ৰ প্ৰষৰু এবাৰ বাহলৈ পঠিয়াই হতাশ হোৱাত হে তেওঁলৈ উষতে ঠাই উলিয়াব লগা হল।” আমি খাতংকৈ কওঁ যে এইজন লেখকৰ সেই বিষয়ে কোনো লেখ। আমি আজিলৈকে পোৱা নাই। এই লেখকৰ নামেৰে এনে তৃতীয় ভাগ ১১ সংখ্য। উন্নত লেখিছিল (৩,৩.৩৪ পিঠি) যে অবশৰাম বৰুৱাই এখন বুং অসমীয়া অভিধান লিখি বলৈ হাতত লৈছিল। তেওঁ সেই অভিধান লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰা বহি পাপতি এটি কৈ মাথোন শ দৰে সৈতে গোটাচেৰেক পা হাতত পৰা মাকে অসমীয়া ভাষাৰ পৰম য যুক্ত পদ্ধনাথ বৰুৱা আৰু অযুত লক্ষ্মী নাথ বেজবৰুৱা ডায়াগয়ে চলো টোকাৰ কথা আমি ভালকৈ আনে। “হেমকোষ আৰু ৰাহী" প্ৰবন্ধ লেৰ্যোয়ে ধৰি ওপৰত তুলি দিয়া কথাৰো লেখক হয় তেন্তে লাৰি তেওঁৰ কথাৰ মুখ্য বুজিবলৈ টান নাপাওঁ; ৰণ। সেই কথা সম্বলি অসত্য। আনন্দৰাম বৰাই কেতিয়াও অমী। খাৰ
- চতুৰ্থ জগ, ৮ লখ্য, পুহ (৩) মাহৰ উৰা আদি চ ঞ্চ আম হাঙ্গ
পৰা স্বাস্থ আমাৰ চিৰ দেখা পালো। দখলী উল ‘খাসময়"ৰ সীমা শাতে দেখিবলৈ পাৰ নে বেপাই কং নোৱাৰে।হেলি ধুমকেতু নিচিন ধপি ৫ ও কফ হয় কে ও হালৈ বাট চাল খামৰ এই পাওঢ়া ডুৰি দে পা হে। সব দেৰিত্যা ক এখাৰ দুহা এফ ৫ই মিলে। ৫) সম্পাদক।
