ফা, ১০৭।]. চিঠি । হোঙ, ও বিশেষকৈ , শফি বেলা। ওলোৱা তৈবিক পাতিজি বা খোলা কি কল এই শষৰু ৰোগগণতয়াই মাৰ বেবাক না হয় সে অনুযায়। গতিকে সঙ ৰৈ শব্দৰ শ্ৰকৃত আৰো -ফে খে একোনায় লেখে। বেশ মানিসা মণি খাত | বিলাকৰ ফেলে দি পাতা খাতে বিবিএ কোয়। (৪) সিয়ঃ-*বাচক শক খাতে এ শ ষ সকলেৰ নিত কামৰূপীয়া ৰা হয়। এভি-জি নিয়ে কোনো বৰ বংশক্তি ঠিক কৰিব নোৱাৰি। হীন বুলি কলেই ভাষাত পণ্ডিত এ পাৰি তেয়ে ৰে পানি কৰা উহু কাল। নানিত ঢেৰেীৰ ঠাইত যেৰেী (ডাক্ষৰীয়াৰ ক্ষত) ও পিৰাশিৰ সলনি কাঠি। 'বোৰ ঠাই , কলি'ৰাই কইল, ‘কিনো ঠাইত ক্যালো', এৰি। এৰি ঠাইত ‘ল’, ‘ ল’ পৰিবৰ্তে লি’, ‘ফে পাওৰ পৰিবৰ্তে 'হে ', শানো বা গায্যেচাৰ হৈ মুখস', 'খালৈ ৰ হৈ 'ফেক', আৰু অকাই বা গৰৈ সলনি আধা বাজাখে নামনিত বহাৰ নহয় শে? সমালোচনায় নিয়া সমীয়া শব্দ; কব নোৱাৰে। এনে অসমীয়া শ খাতে বজলী সুৰ কৰি কিয় নামনিত বলা ‘মৰি মৰি ৰা হৈছে। আমি সৰি মানে শিখৰু ৰা ৰোণীৰ নিচিনা লা বিয়া এ ৰেী ৫ ধু। কলীবিলাকেচাৰৰ উদ্যালী খোলে। খোধ ৰে। তাৰ পৰাই এই যিক নামনিত আগুৰা (গাৰ আশ না ওপৰ ভাগত লোৱা চাৰি যোণে। ইয়াক যদিও যেকোষ পোৱা শেয়, পি এনে এ ভাষাত বৰা লোৱা নিৰ আৱশ্যক। কিন্তু সেই বুলি বিহুৰু আনো গেল নিয়া টিত একেটা ৰচক গুণ ততোশি খাফিলে আমাকে যে এ বুলি আৰু বিল। আৰু বিহা এহ স; যিল হবে এলি চাওক। চকো দি সী দুপৰা ওলোৱা। এ কৰে, অৰীয়াই নিয়ে ঘুৰে বেলে মাৰ যিমান কি লাগিলি শিখন সোতে ৫ ( যদিও , লিপ্ত সিমাবৰ
