ফাগুন, ১৮৩২] চিঠিৰ উত্তৰ। ফামৰূপীয়া ভাষাৰ গৌৰৱ নষ্ট হৈ থৰ। কিয়নো খাগৰ কামৰূপীয় ভাষাই আজিকালিৰ অসমীয়া ভাষা। মা-ফাৰ যি এতে আছে আৰু উজনিৰ বা নামনিৰ মাত কথা ৰা এই দুই শব্দৰ বিশেষণপূৰ্বক ভাষা বুলিলেও গা মাই। এই খিনিতে কৈ থওঁ যে ভাঙৰীয়াৰ বিলাকৰ প্ৰতিবাদ কৰাই আমাৰ এষ একমাৰ উদেয়। এতিয়া অেখন সিদ্ধান্তবিলাকৰ ওচৰলৈ ও ১) সিন্ধান্থ—অধিকাংশ একৰাৰু শৰক অফায় কিংবা আকাৰ কৰিলেই কামৰূপীয়া ভাষা স্পষ্ট হয়। প্ৰতিবাদঃ-হয়, চুল। 'নেশাখে একান্ত ইয়াৰু তেন্তে কামৰূপত নোগ বা নেলগ বেলে? 'নেৰায়ণ 'ৰে ফ' কেৰি, কেকটু খোনা এহাৰ চেযে, ' এখীয়া ‘এফ। এইবিলাক এগৰাকা নে একা, ভাষাভ ডাঙৰীয়াই বুজাই দিয়ক। এই সিদ্ধান্তত যদি কিবা এফেৰি সত্য আছে ছেয়ে এই যে উনীয়াৰিলাকে কোনো কোনো শব্দ উচ্চাৰণ কৰোতে কাৰৰ ঠাইত অ, আৰ ঠাইত এ ইত্যাদি ৰ ঠাই লৰা। কিন্তু এনে কথা কয়, ডাঙৰীয়া। লাজনীয়াৰিলাকে কপালৰ সলনি কাপাল ‘পিৰৰ সলনি ‘পিতেই ‘নিদিৰ পৰিবৰে ‘নোে আৰু 'বিইৰ ঠাইত ‘বিলেই' নোযোলে নে? মানুহে, মাহৰ, মৰিবৰ, ছাপি, নাজালি শুনি, ডাৰ, নালাগে, ককাই, পাই ইত্যাদি ঠাও ক্ৰমান্বয়ে মাছে, শনিহ, মৰৰ পৰাৰ, নাজনি মুশুনি, ডাঙা, নালিশে, শুকেই, সেই-পেই, বুলিলে উচ্চাৰণ দেৰি নহয় নে? সমালোচনা-নেলাগে সম্পূৰ্ণ।। নালাগে যেতে , নেলাগে’ ও জেনে শু। নিখাতে এলে তাৰ পোৰা। যেনে- | অসমীয়া ভাষাৰ বিদ্যাসাগৰ বা ঈশ্বৰ) হেমচন্দ্ৰ বৰুৱাই হেমকোষ। ২৮ পৃঃ -শাৰ অৰ্থ শিখতে এইদৰে নিখি-েকি স লাগে কিছু কালে মেলাগে। ২৬ পূ গায়ত্ৰী চা -আনৰ আগত তা পাঠ কৰিব নেপা'। গান-' চা -বাপৰে ভাত গাল নাৰিলৈ নেপালে। পানি চা-সমীয়া ৰাই ৰাস পালিত সাৰৰ ৰিকাৰ নেপালে (প'; 'তেও সি সেই তি মু লাৰ কৰা নাই বুলিৰ পৰা নেয় •ে); ‘বি এল কোেনা নুই নেতাকে (পৃঃ •); ও
পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৬০৭
অৱয়ব