পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৫৭১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

মা, ১৮২] আত্মবিনোদ থিয়েটৰৰ দল। ১২১ ৰত গুৰু আমাৰ অৱস্থাৰ থিয়েটৰ চাই কোনে! আমাৰ অনেক খোৱা-বোৱাও না। ৯ ব্যকিল; অডিয়েকে হাত-চাপৰি যাবলৈ বলে। এখানে। ইফালে খং উঠিল। তাৰিলে। আমি কি কৰি চা নে তাতে দিয়ে হাত-চাপৰি বাজাৱা সি শাৎ কৰি। ইফালে তিৰোতাৰ পাৰ্ট লোৱাসকলৰ বাড়ি খুৰলৈ মালিপ্ত নাই। এটা নাপিত নিতে ঠিক কৰি থোৱা গৈছিল কি এতিয়া চেগ বুৰি ধুইতে নহে হে নাহে। সিহঁতৰ ৰে চাবা কি! হাততে গাইতি টকা নাপাশে হেনো সিহঁত নাহে। কোনো কষে একা একা বৰুনা বি টা নাপিত আনা হল। তিৰোতাৰ ভাও লোৱা ডেকা | নৰ গাড়ি উৱা হল। দাড়ি খুবলৈ তাৰ মাৰা হৈ এখন আমাৰ ডেকাই ওপৰ ডে ৰত তেই অলপ বহি পাউডৰ লগাই থলে। কোনো কমে • মান বজাত গাড়ি বা হল। সিফালে অভিষে পাত হতেই নাই। এইবাৰ সকলোৰে সাজপাৰ কৰিব লাল আহিল। মহা মানুহ হোৱাসকলৰ সাজ পাৰ সকলোৱে নিজে নিজে কৰিলে। দড়ি কইটাৰ খপিয়াই থপিয়াই যেয়ে ৰলে পাৰিলে মেয়ে পিঞ্জাত বাজে বিশেষকৈ উল্লেখ কৰিব লগীয়া একো হোৱা নাছিল। কিন্তু তিতাৰ পাট লোৱাবিলাকৰ সাজপাৰ পিন্ধতে পিন্ধোতে এক মহা মূলত ব্যাপাৰ হৈছিল। খুকি মাগি না কিংখাপ আৰু পাট মুগাৰ ৰিহা মেখেলা কেইখন পিন্ধাত মহা গোলমাল হল। দুই এজন ডেকাই সেইবিলাক বিহ। মেখে পিন্ধিবলৈকে নাৰা হৈলি। কেৱে কেৰে মেখেলা কেইন মূৰ ফালৰপৰা নে ভৰিৰ ফালৰ পৰাই না লাগে তাকে লৈয়েই মহা খুলল পাইনি। কাৰো ৰো গাত খুজি ৰাগি আনা ফটা-চিটা পুৰণি মেপেলবিলাক ভালকৈ নেশো- যাইছিলেই, অথচ এইবিলাক কাপোৰ ঘৰে ঘৰে জানিবৰ সময়ত অব আলি, হেলে আমি ভৰিব লাগিব; ফালিলে চিঙিলে আমি ভালকৈ লি-পটকি দিব লাগিব। কোনো ৰকমে ভালে-খেই চাৰে—হোটা সময়ত সাজ-পাৰ। তাৰ পিছত তালে-বেয়াই নিয়ত আমাৰ এনে না-সলাই কতকাল পৰে বল গৰত নে" এই গানটা গতটো . বালে; লগতে ৰাতিটোৰ নিমিতে। কাল যাবৎ কৰি মন যাপন