পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৫৬৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

মাঘ, ১৪) আমবিনোক থিয়েটা। আকৌ মোৰ ঘৰত মেল খছিল। আমি তিনি এই তিন জন ভিতৰতে কাট অঙ্ক গৰ্ত কোন কোনটা লেখিব, অঞ্চ গাৰুবিলাকত কি কি ভাব থাকিব এইবিলাক মিণি জুকিয়াই লৈ টা আৰ আৰু ২টা গান্ধৰ কীচকব মাটন লেখি আনিছিলো। সাটা শীতে লগাই দিছিলো। আমাৰ নাটখন আছিল সমীয়া গৰত লিখা। নৰকান্ত কটকীয়ে অমিত্ৰাক্ষৰ দুন্দত এখনি কবথ আট লিখি আনিছিল। সমজুৱাসৰ আগত দুই খনি নাট পেলোৱা ফল। বিৰাম বৰাৰ শাত মান বাছি দিবৰ ভাৰ পৰিল। তেওঁ আদ ঘন্টা মান হুতে লিখা আট দুখন লুটিয়াই সবাই কালো-তাইহঁত! মোৰ মনেৰে হতে কীচক কখনেই ভাল হৈছে, কাৰণ ই শুধ অসমীয়াত লিখ না খুল হাতা পৰা অ্যানটো লোৱাত বাৰে নাট ফোনে বলা কিতাপ বা চু, ঋৰি অনা হোৱা নাই। আছে মা ভাষা দপ কালি ৰি ললে এই এলে তাল। তেঁওৰ এই কথাত আমাৰ নৰা কটক দেও অশিখা হৈ উঠিল। তেঁও কলে -“আমাৰ ভাবিৰাম বৰাজেও নিজেই কিমান পণ্ডিত তাক সকলোৰে এনা আছে। তেওঁ নিজে কোনোদিন একলৰ অসমীয়া কতো লেখা নাই, এতিয়া তেওঁ ওলাল শোৰ শাট ডোষ গুণ বিচাৰ কৰিবলৈ ” ভাবিৰাম -“এৰা তাই মা! তুমি মহা পণ্ডিত। নয়তে শো বাণী কবি আটৰ কিয়া এটা এটা অঙ্গ-তত লৰচৰ কৰি দি অমিত্ৰাক্ষৰ ছন্দ আট এখন লেখিব পাৰিব। হেঁতেন নে?" না-ফানে কব পাৰে মই বলা নাটৰপৰা দু কৰিছে। কোনে দেখিছে। বিৰাম বৰাই বঙালী কৰি মাট সেছি বুলি শপত খাব পাৰে ৰে? মোৰ নাটখন নি যানীৰ ৰে লোৱা বল খেতে তেওঁবিলাক তিনি নে লেখা নাটলো জানো কাণী কীচফৰ নাটকৰা চৰ কৰি লেখা হয়?” লোকনাথ ফুলঃ -*- ভাই একা। আমিতো চা বিছাৰেই নহলে শনা অসমীয়া গত শিখে শে। এটা। তাহানিৰ জী এটা পছ ভাল তা ফল উৎপা কৰিছিল। অতীটোৰু এই উপাত কৰা লেখি যাইতে প ফল-“চা এই নিলাম তীকে। মই ইয়াক গায়ি