পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৫২৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

পু, ১৮৩২। এজন কামৰূপীয়া ডাঙৰীয়াৰ চিঠি। পৰা" নকৰি "," “আই” নকৰি আধ্যা," বইগ’ নকৰি " “শিখি" কৰি শত্তি,” “ছাত" নকৰি “ঘ” ইত্যাজি। ৩। সংস্কৃতমূলক শব্দৰ পৰিবৰ্তে নিৰ্থক শব্দৰ ব্যৱহাৰ নকৰিলেই কামৰূপীয়া ভাষা” হয়; যেনে: এসংস্কৰণৰ ঠাইত গুৰ” ঠাই “গালি,” “আই” ঠাইত “বো,” “কবি” ঠাইত “বেজ,” পুতেকৰ"ঠাইত “পিতেক, “বামী" ঠাইত “আই.” ইত্যাদি। ৪। অৰ্থবাচক শব্দ থাকোতে অৰ্থহীন শব্দ ব্যৱহাৰ নকৰিলে নিতাই কামৰূপীয়া ঔষ।” হয়; যেনে --- মহৰি পৰিবৰ্ত “আঠুৱা,” “আগুৰাণৰ পৰিবৰ্তে “ৰিহা,” “খনীৰ পৰিবৰে চহকী, মে” পৰিৱে ৱৰ” “দোমাহিৰ পৰিবৰ্তে “বিহু," “বৰ* পৰিবৰ্তে কৰা," পেঁফ” পৰিবৰ্তে “বোকা, “সাতদিনাৰ পৰিবৰ্তে

  • সাদি.” “ভিমাৰ পৰিবৰ্তে কণি,” “ভাল” পৰিবৰ্তে ৰু"

গলৰ পৰিবৰ্তে গন্ডিঙি, খাবলৈৰ পৰিবৰ্তে পাবেলে, “চাৰিটা” পৰিবৰ্তে *চাইটা,” “নীৰ পৰিবৰ্তে “চাংমাই," ইত্যাদি। এই সাৰ পেটি হাহত মই আমাৰ অসমীয়া ভাষাৰ পেড়া মেলি, লেই কামৰূপীয়া ভাবা” উলৰূপে দেখা পাব। আপোনাক কোৱা বাহুল্য যে বৰ্তমানৰ “আসা" নামটি আগৰ কামৰূপৰ ঠাইত ব্যৱহাৰ হৈছে, সেই কাৰণে কামৰূপীয় ভাষা” এতিয়া অসমীয়া ভাষা” নামে অভিহিত হৈছে। মহাপুৰ শৰদেৱ কিংবা তৎপূৰ্বকালৰ কবি ৰচিত প্ৰাচীন গদ্যপদ্যময় গ্ৰাসফল তা “কামৰূপীয়া” বুলিয়েই প্ৰখ্যাত আলি। আৰু এতিয়াও আছে। বৰ্তমানৰ অসমীয়া ভাষাৰ ওজ৷ সকলেও সেই সকল গ্ৰন্থক্ষেই অসমীয়া ভাষাৰ মূল ভিওি বুলি ঘোষণা কৰিছে। বৰ্তমান আকাৰৰ অসমীয়া ভাষা কাষৰূপী ভাষাৰ ২৪ তাঙৰণ মাত্ৰ। "মলুক" ভাঙৰীয়াই নন সাজ পি%ি মিষ্টাৰ মুলুক ওই ওই” বুলি পৰিচয় দিলেও তেঁও “মনুফ" ককাই তিঃ আন কোনো নয়। মোৰ বিৰেচত পোনাৰ নিচিনা উচ্চশিক্ষাপ্ৰাপ্ত ৰাষজ্ঞ পণ্ডিত এনে এইদৰে সমাৰ ভাষাক “সখী? তাব,” আৰু “কামৰূপীয়া