বহী। [ ২ বাৰ, ১ম সংখ্যা খুত বেণীমাধব কে কোং ৰাৰ সংগৃহীত এবং প্ৰকাশিত “ডাকে চন” কিতাপৰপৰা ফাকিচেৰেক তলত তুলি দিলে। পাঠকসকলে সেই বঙ্গল (সোৱাদ লওক। "কেহে হাওয়া না দেখি। কোনেৰ তিৰ শাইয়া থোক। লোক শোয়াইব চাৰি পালে। ৰাত্ৰি হৈলে ওয়াল শোয়া কোলে।" “সে সি ভাল কুশলানি। যে পোয়াতিকে পিতে নাদেয় পানি।" “ভাল দ্ৰব্য যখন পাব। কালিকাৰে তুলিয়া নাখোৰ। কালিকাৰ বাট না চাহিয়ে। মাথাৰ উপৰ থম পাড়ায়ে। ‘মুখতাপাত কাসুন্দিৰ ঝোল। তেল উপৰে দিয়া তোল
- মাগুৰ মাছ দায়ে কুটিয়া। হিত মৰিচ আদা দিয়া।
তেল হলদি দিয়া বেসা। বলে ডাক বাধন সাজ। পোহনা মাছ খীৰে ৰসে। কান্দী দিয়া যে পণে পাকা তেঁতুলী বৃদ্ধ বোয়াল। বড় কৰিয়া দিহ জাল। কা দিয়া কৰিং বোল। এইবাৰ বেলা | না তোল।” 'লা আলি বুড় খে। দৈয়েৰ আগা খোলে শেষ॥” মিই ৰায়ে গৰু অটে। সে গৃহিণীতে যৰ নাটুটে। কাখে কলসি পানিকে যায়। হে মুখে কাকেহো নাচায়। “ৰে নাৰী দিনে নিদ্ৰা যায়। গালি গিলে দোষ কৰিয়া যায়। চিড়ি পপ কাহাকে মা পুছে। ডাক বলে বি কৈলে মিছে নিয়ড় পোৰী দুৰে খায়। পথিক দেখিয়া আড়চক্ষে চায়।” বাৰিষাতে খিনি হাতে খায়। পানি দেখিয়া তৰাসে যায়। সিয়াপাতে থাঃ দুধ। ফলে তাক সে বড় বাবু। “নিতি নিতি পৰা কৰে। বলে ডাক মো কি সবিবু তাৰে। “নৌকা থাকিতে যে সাত্মৰে। বলে ডাক মুৰে নে কি কৰি খায়। "চোৰ পাই বাঝি ছাগলী। খৰে আছে। মেহলি। “বিনি চুনে খায়। ভাত হইলে বোম কৰি যায় * “ৰে খীসৰে কৰে পৰি। গৰুৰ বয়সে যাতে কাল। “বুড়া গৰু ৰ পুৰাণ। চোৰ পাই গাড়ি চুলা না।