পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৩৩৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

তোমাৰ অখিয়া ৰাহা মন , নোহা তুমি পৃখিবী ধৰ। আন্দে গান আহি মাখে। মাহি মুক্তি কৰিবলৈ উদ্দে সাধন। আছিল এদিন ৰাহী কৰ কৰত | শোভিহিলা অতি বিতোপন। তুলনা নোহোৱা এটি ললিত ঝাৰ | তুলিছিল ভুবনমোহন বণিমা গোশ, খালা আপোন-পাহৰ, গালে হি তোৰ সুৰত। বাবা-ম-ল। নাচে তালে তালে, | যা সব চানি ৰে তাই। বেছি বা কি কৰ বাহ! বিল পাকে। | মাল। কি শফি। যমুনা নলিনী বোৱাল। উই, জেংৰা। এ মেকি। কে তোমাৰ নিম বাতৰি ভাগ্য খুণে ইবাৰ ইয়াত। উলা তলা বাকি সময় ৰা বুং নতুন লাভ। খৰ সুখ পাও তাহা তোমাৰ অতীত | ৩ণি গুণি গুণৰ গৰিমা। কৰিছে। কশোটি বাহী ইৰো তেনেকৈ | টানা টানা , ধুলিমা। বু ওনি মুখ হৰু অসম স এৰে সৰে খিলা-মিলি। মহাম ইলেকি অৰে অৰে, | জিও গবে নী বলি। ও নাই মোৰ সম ননী। | উদেবী বীৰ-প্ৰসবিনী। পলি পঞ্চম স্থান কৰি। উলিৱ।। । মিলি। লভিৰাম বৰ।