পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/২৬৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ঠে ১৯৩২] পুৰণিকখাত নতুনৰং। ২৫ আসামৰ আহোমসকলৰ ভিতৰত উঠিছে সেইটো এক ফৰিবলৈকে যদি বৰুৱাদেৱে এইবোৰ পুতলাহি পাইছে তেন্তে তেওঁ নিশ্চয় কৃতকাৰ্য্য নহয়; ক “হাতে পী, মঙ্গলবাৰ” পাখা বন্ধ কেটা মেয়ে পড়িয়ে সেয়ে বুজিব পাৰিছে যে তাত থেৱে বিচাৰি উলিয়াৰ খো ৰোগৰ পোক নাই; কাৰণ তেওঁলোকে তো বৰুৱজেওৰ দৰে বোলোৱ বি-কু পিঙ্কি সেইবোৰ পঢ়িবলৈ নাযায়। আমাৰ কোনটো প্ৰৰ নে আয়েক শত "সিত কৰিলে। কব নোৱাৰে।। অনত পৰিছে-নাৰীৰ প্ৰকাই সহ, ৰাহী সম্পায় দ্বাৰাই ৰচিত সেই আপদৰ গুৰি ভাৰত বুৰী” কিতাপত! যদিও আমি সেই কিতাপৰ যত “ইইত” “সিহঁত লেখিছিলোঁ। সেই ঠাইত সেই শবৰ তেনে ব্যৱহাৰ অসুচিত বুলি নামানো, তথাপি তাৰ দ্বিতীয় তাৰণত প্ৰায় এবছৰ হল সেইবোৰ সলাই দিবে; কাৰণ আমাৰ শম্প বা আযেসকলক অসন্তোষ দিয়াটো তে আশাৰ অভিপ্ৰায় মহয়। বৰুৱাদেৱে আমাৰ যত যি পাইছে এটাইবোৰ লাখুটি গোটাই আমি “হ” বিপক্ষে জোকাৰিবলৈ যৰ ক্ৰা কৰা নাই দেখিছে। সঙ্গ কাষ। আহোমৰ গুৰিডোখৰৰ বিষয়ে যি কথা আমি লিখিছিলো, সেই বিষয়ে বুৰঞ্জী লেখকসকলে যিলেৰি গৈছে আমি তাকে হে লেখিছে। নতুনকৈ গত এক ধনিয়ামানোৰ দিয়া নাই। অথচৰকাদেৱে হাত দিয়া যেন দেখিছে; এইবাবে নিশ্চয় তেওঁৰ বিচোৰ শৰীয়া। খামাৰ কথা প্ৰমাণ কৰিবলৈ আমি সাধু ছো, যদিও বৰ্ধমান প্ৰবন্ধত সেইবোৰ তুলি দি তাৰু দীঘলীয়া কৰিবৰ আমাৰ মন নাই। আমি আচৰিত মাৰিছে। যে এনে পোন পটিৰ সচা কথাইও বয়াৰপৰা, সৎ পিন্ধি বা হোৱা ছাৰী বৰাহীৰ কথাৰ নিচিনা অসংলায় কথা উলিয়ানে। আসাৰ বামুণৰ বুৰীৰ আলচ কৰোতে সেই কথাৰ উয়েৎ কৰিবৰুৱাদেৱে প্ৰবক শিখি দুখ পাওক, ভাত আশাৰ আপত্তি কৰিবৰ কি আছে? কি আজিৰ প্ৰবন্ধত তেওঁ সেই কৰা উলিয়াই ৰাহীৰ ফাললৈ পাৰি পাঠৱাটো যে কি অশোভন ফাৰ্থ হৈছে তেওঁ খিই পৰা নাই বলা। নানো বাহী কিয় তেওঁৰ চকুৰ কুটা পাতৰ কাল হৈছে। ৰাই হোৱা যদি মনেৰে স্বাৰ ভূল কথা বাবে তেওঁৰ ও আমি কশা নিয়াৰ হৈছে।