চত, ১৮৩১) সম্পাদকৰ চৰা। অৱস্থাত ভাবে যে তেওঁৰ ৰৰে বৰ খৰকৈ নানা ভাঙৰ ভাৰ নিৰপু উমাৰ লাগিছে। সেইদেখি প্ৰায় দেখা যায় যে তেওঁৰ মনৰ অৱ গপ-মৰ শাৰীত পৰে গৈ। কিন্তু এইদৰে যাৰ সাহায্য মনৰ ভাৰৰ সেছি যদিও শালিকৈ বোওৱা যায়, সি ফালে মুন নিয়া আয়ুকেবোৰৰ আংশিক অৱশত ঘটাৰ নিমিতে সেইবোৰে ভাববিলাকক শাসন কৰি ব্যৱ- হিত কৰিব নোৱাৰে। সেইদেখি লয়ে যদিও সৰুসকলে নানা কথা কৈ যায়, কিন্তু সেই কথাবোৰ নাগ-না নাথাকে, যা অনেক সময় সেইবোৰ অসত হৈ ওলায়। আৰু এটা কথা পাহৰিব নালাগে, সে মৰ পৰা জমা ক্ষণিক উত্তেফাটো নাইকিয়া হলে, তাৰ পিছত মানসিক শক্তি অৱনতি ঘটেই। 'ঘাতৰ পিছত প্ৰতিঘাত আছেই। অন্যায় আৰু অখাদ্য- বিৰূপে উত্তেজনা কৰো প্ৰত্যেকটোপা ঘষে শৰীৰ আৰু মনৰ ওপৰত যি শান্তি বিধান কৰি যায়, তাৰ তুলনাত সেই ক্ষন্তেকীয়া = (?) অতি অকিঞ্চিৎকৰ। ৰাগী লগাবলৈ বা মনৰ আনন্দ বঢ়াবলৈ বা কোনো কষ্ট লাঘৱ কৰি বলৈ, প্ৰথমতে যিমান ফটিকা খোৱা যায়, পিছলৈ লাহে লাহে সেইবোৰ পাষৰ নিমিত্তে ফটিকাৰ লোখ নবঢ়ালে নচলে। পোনতে এগিলাচ মদ খাই ৰাগ লগ বা আনন্দ পোৱা বা কৰ লাৱ পোৱাজনে কিছুদিনৰ পিছত পাঁচ গিলাচ নাখালে আগৰ সেই ৰাগ বা আম নেয়। ফটিকবি মাত্ৰা বিমান বাঢ়ি আহিব, সি সিমান ভোমাৰ শৰীৰত সোমাই খাৰু পীড়ি লৈ তোমাৰ বিনাশ সাধন কৰি আহিব, আৰু ভাল তোমাৰ হেৰ সিমান উত্ৰে কৰিব। সফলে পৰীক্ষা কৰি প্ৰমাণ কৰিছে যে সু মানুহৰ শিশুৰ (heart) চপপনি মিনিটত ৭ বাৰৰপৰা • বা; নিম তেওৰ পেটলৈ গলে তাৰ পঢ়পনি ১০০ বাৰলৈ উঠি ঠাৎ ** ৰাৰ ৰা তাতকৈও তললৈ নাৰে। মোৰাৰেশত কোবাইচৰিয়াই যোক বৰকৈ লৰাই লৈ গলে মেনেকৈ সেই মোৰা তাৰি পৰে আৰু কোনো কোনো সাত পৰি ঘৰে,
পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/১৭৭
অৱয়ব