পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/১৬৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

আই মোৰ আসাম। ১২৭ তিৰবিৰ চকু দুটি কপিছে হিতোলে, উঠলি পৰিছে সৈয়া প্ৰেৰ আবেগ। কি মধুৰ হৃদয়ৰ দিছে পৰিচয়, সংসাৰত শান্তি লি আতৰাৰ যেম। জীৱমক মধুৰেৰ পূৰ কৰিবলৈ কৰপৰা পাশে। এই মোহিনী প্ৰতিমা। সংসাৰত মুখে মুখে লগৰীয়া মোন পৰৰ বান্ধৱ এই আশ্বাস অত। সুন্দৰৰে সুন্দৰ সংসাৰ দুদিনীয়া। প্ৰাণে প্ৰাণে বা মোৰ চিৰলশৰীয়া। চৰকুমাৰ আগৰৱালা। আই মোৰ আসাম। {সুৰ মিশ্ৰ) আই মোৰ আসাম নিচশ আসাম দুখিনী আসাম আশাৰ দেশ! কিনা আই তোৰ এৱা বিলায় কিনে খাই তোৰ এৰা কে? কিয়নো আই হই চকুলো টুকি নেবা ৰাই তই বুৰ কে লাখে লাখে জোৰ পৰা ছোৱালীয়ে সাধৰি মাতিয়ে কি তোৰ কিহৰ নোক তোৰ কিহ লা তো কি জেল বললাটি মিলি গায়ে শীয়ে সাৰি শতিনে এই শোৰ শে। উপজি বি ঠাইত শঙ্কৰ নামতে বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ শাৰিলে। আমিও কি তাহৰিৰে কতি এত কালে।