এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৮
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
কেহো কেহো নাচে কেহো কেহো গীত গাই।
যুৱতী তৰুণীগণ আছে ঠাই ঠাই॥
কেহো কন্যাগণে আগবাঢ়িবাক যায়।
ক্ষীণমধ্য দেহা যেন বতাসে হালয়॥৩৩৬
কতো জনী ধৰি যায় কুঙ্কুমক হাতে।
কতো জনী দধি ঘৃত ধৰি যায় মাথে॥
অনেক সুন্দৰী মত গজৰ গমনী।
স্বৰ্গ অপেস্বৰা সব আসিল যে হেনি॥৩৩৭
আতিশয় ৰূপ গুণ যৌৱন সম্পূৰ্ণ।
দৰশনে কামাতুৰ হোৱে মুনিগণ॥
অন্তেষপুৰত হেন শুনি গলাৰাৱ।
মণিপুৰনাথে আসি ভৈল ৰণজয়॥৩৩৮
চিত্ৰাঙ্গদা উলুপীও নথাকিলা ৰই।
আগবঢ়াইবাক গৈলা কন্যাগণ লই॥
নগৰৰ কন্যাগণ লাগ পাইলা আসি।
চিত্ৰাঙ্গদা চাই পাচে তুলিলেক হাসি॥৩৩৯
সাম্ফল মনুষ্য তুমি উপজাইলা আই।
যাৰ সম ভাগ্যৱতী ত্ৰিভুৱনে নাই॥
কোন থানে আসি হৰ-গৌৰী আৰাধিলা।
কোন কৰ্ম্মফলে বব্ৰুবাহ পুত্ৰ পাইলা॥৩৪০
এতেকে প্ৰশংসা কৰে জগতৰ নৰে।
যেন কৃষ্ণ অৱতাৰ দৈৱকীৰ ঘৰে॥
