পৃষ্ঠা:বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব.pdf/৭৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৩
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব

এবে যেন জানস মৰিয়ো এৰো শৰ।
থাকিবেক যশ তোৰ চন্দ্ৰ দিবাকৰ॥৩০৯
ধনু এৰি খানিতেক থাকো বাট চাই।
দেখায়োক তোহোৰ যতেক মুনিষাই॥
খানিতেক থিৰ আজি হুয়োক ৰণত।
মই হেন দোষ এৰে দেৱতাসবত॥৩১০

বব্ৰুবাহনৰ শৰত অৰ্জ্জুনৰ শিৰচ্ছেদ

হেনয় বিস্তৰ নিন্দা শুনি ধনঞ্জয়।
কোপ অপমানে গাৱ সকল কম্পয়॥
সুৱৰ্ণ ৰচিত শৰ যুৰিলা ধনুত।
হাসি হাসি প্ৰহাৰিলা ৰাজাৰ গাৱত॥৩১১
তথাপিতো বিমুখ নকৰে বব্ৰুবাহ।
আতিৰঙ্গে যুদ্ধ কৰে পৰম উৎসাহ॥
ৰথতে আছন্ত বব্ৰুবাহ নৰেশ্বৰ।
অৰ্জ্জুনৰ শৰে পীড়া কৰয় বিস্তৰ॥৩১২
দশোদিশে নৃপতি ঢাকিলা সমুদায়৷
বিস্ময়ে অৰ্জ্জুন ভৈলা বিহ্বল পৰায়॥
ধনু এৰি মহাকোপে মণিপুৰেশ্বৰ৷
গৰুড়মুখীয়া শৰ হানিলা বিস্তৰ॥৩১৩
যত যত শৰমানে অৰ্জ্জুনে মাৰন্ত।
শৰ হানি বব্ৰুবাহ বাটতে কাটন্ত॥