এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬২
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
গুৰুক স্মৰণে কিছু সদ্বুদ্ধি হোক।
পাসৰিবা অস্তাসব মনত পৰোক॥
সুমৰিয়ো ইন্দ্ৰক তোমাৰ হন্ত বাপ।
উপকাৰ কৰন্তোক হৰন্তোক তাপ ॥৩০৪
ঘিবা অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰসব শিখিলা স্বৰ্গত।
সিয়ো অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ আসি পৰোক মনত॥
আৰো এক কথা মোৰ পৰিল মনত।
আজি কেনে বাসুদেৱ নাহিকে লগত॥৩০৫
যি থানত তুমি সুমৰণ কৰা হৰি।
সি থানক আসে হৰি অতি শীঘ্ৰ কৰি॥
কৃষ্ণ নাসিবাৰ কথা কহওঁ প্ৰস্তুত।
অকস্মাৎ মাৱক নিন্দিলা কুন্তীসুত॥৩০৬
সিকাৰণে পাতকী অধৰ্ম্মী তুমি ভৈলা।
প্ৰিয় সখি বাসুদেৱে তোমাক এৰিলা॥
মহাশান্তি পতিব্ৰতা চিত্ৰাঙ্গদা আই।
মোহোৰ আগত তাঙ্ক নিন্দিলা আতাই॥৩০৭
ধৰ্ম্মপথ ছাৰিলাহা মৰিলা আপুনি।
ভালবেসে ভাল মন্দৰেসে মন্দবাণী॥
সুবুদ্ধি নাপালি তই এবে মুণ্ড খালি।
কৃষ্ণ হেন দেৱক স্মৰিবে পাসৰিলি॥৩০৮
জীৱন্তাৰ মৰন্তাৰ গতি নাৰায়ণ।
উপাসিয়ো ক্ষণেক সুমৰ জনাৰ্দ্দন॥
