পৃষ্ঠা:বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব.pdf/৫৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৩
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব

এদিনাত ধৰ্ম্মৰাজ কৰিলেক যত কাৰ্য্য
 সি কালত আমিও সহায়॥
ইদিনাৰ থানে আৰো  নকৰিবা একো কাৰ্য্য
 যদি হাক নুশুনে আমাৰ।
হস্তীৰ পিচলে পাৱ  সজ্জনৰো বুৰে নাও
 আঙ্ক তুমি জানিবা সবাৰ॥২০৬
দ্ৰৌপদীত প্ৰবন্ধে যে হেন বাৰ্ত্তা কহিবাহা
 মোক লাগি জানো চিন্তা কৰে।
ক্ষত্ৰিয়ৰ বিধৱা যে পৃথিবীত নিমাখিতী
 তেহো কেনমতে চিত্ত ধৰে॥
তাহান যে চাৰি পতি  যেন দ্বিতী সুৰপতি
 অৱশ্যে কৰিব প্ৰতিপাল।
তাতেসে অধিক দুখ  নেদেখিলো প্ৰিয়া মুখ
 অন্তকালে কি মোৰ কপাল॥২০৭
দেৱাসুৰ মনুষ্যক সবাকো জিনিলো ৰণে
 তেবেসে বোলাইলো সব্যসাচী।
হস্তী গুচি মাখি ভৈলা  গো খোজতে তল গৈলো
 কচুত ভাঙ্গিল যেন কাছি॥
ভীষ্ম কৰ্ণ জয়দ্ৰথ বৃহৎসেন গুৰু দ্ৰোণ
 লীলায়ে পেশিলো যমপথ।
কোনোবা পাপৰ ফলে বব্ৰুবাহ নৃপতিত
 সবে চূৰ ভৈল গৰ্ব্ব যত॥২০৮