এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
একোৱে প্ৰকাৰে প্ৰাণ ৰক্ষা নপৰয় জানা
তেবে দূত পঠাই দিলা মোক॥২০০
সংসাৰৰ যত ভোগ সবে ভৈল উপযোগ
নাৰায়ণ চৰণ প্ৰসাদে।
দেৱাসুৰ মনুষ্যক সবাকো জিনিলো ৰণে
নপাইলেক খানিকো প্ৰমাদে॥
আজি মোৰ সমৰত নিশ্চয় মৰণ হৈব
আকলিলো বিমঙ্গল দেখি।
হৰি হৰি দৈৱ বিধি মৰিবাৰ বেলা মই
নেদেখিলো বাসুদেৱ সখি॥২০১
যুধিষ্ঠিৰ আগে গৈয়া হেন বাৰ্ত্তা কহিবাহা
মোক লাগি এৰা অসন্তোষ।
চাৰি ভাই আলোচিয়া বাসুদেৱ সখা কৰি
যেন যুৱাই তাকে কৰন্তোক॥
তোমাৰ শৰীৰে যেবে ঘাৱ দুখ বেথা গৈল
সৰ্ব্বক্ষণে বহে তেজধাৰ।
এবে যেবে ভৈল নষ্ট ঘোৰাৰ নিমিত্তে কষ্ট
যজ্ঞ কেন সিজিব ৰাজাৰ॥২০২
কুন্তী মাৱৰ চৰণত প্ৰণাম কৰিয়া আগে
হেন কথা কহিবাহা বাপ।
পাঞ্চগুটি পুত্ৰ তান একগুটি নষ্ট ভৈল
মোক লাগি এৰন্তোক তাপ॥
