এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
সমৰক মনে ধাইলা কুৰিখান ৰথে।
বাণ হানি কুৰি ৰথ কাটিলা বাটতে॥
কতো বেলি চেতন লভিলা হৰিসুত।
দেখন্ত আগতে সেনা পৰিল বহুত॥১৩৩
আৰো কুৰি ৰথ পৰি আছে সেহি ঠাই।
হেন দেখি কামদেৱে ক্ৰোধে গৈলা ধাই॥
পুনৰপি ৰণত প্ৰবেশে মহাবীৰ।
বাহু ডাঙ্গি মাৰিয়া ৰণত ভৈলা থিৰ॥১৩৪
বব্ৰুবাহ ৰাজাক ধৰিলা আঙ্কোৱালি।
আকাশক লাগিয়া মাৰিলা হু হু বুলি॥
পুনৰপি বব্ৰুবাহ ৰাজা মহাকোপে।
কামদেৱ বীৰক যে ধৰিলা আটোপে॥১৩৫
আঙ্কোৱালি ধৰিয়া পেলাইলা মহীতলে।
ধৰণীত ধৰিয়া ঝান্টিলা বাহুবলে॥
কিছু কিছু কৰি স্বস্থ ভৈলা কলেবৰ।
বৰ ছোট লভিলা নগৈল যমপুৰ॥১৩৬
থাক থাক বুলি বীৰে থাকি গৈল তদা।
হৰিসুতে ধৰিলেক ভয়ঙ্কৰ গদা॥
গদাঘাৱে নিপতিৰো তোহোৰ শৰীৰ।
এহি বুলি গদা প্ৰহৰিলা মহাবীৰ॥১৩৭
গদাগোট আসে দেখি অৰ্জ্জুনকুমাৰে।
বাটতে কাটিলা গদা ভল্ল ভিণ্ডি শৰে।
