এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
হেন যেবে স্তুতি নতি বুলিলেক ৰাজা
কামদেৱ প্ৰমুক্ষে বোলয় যত প্ৰজা॥৬৯
সবে বোলে পাণ্ডৱৰ সুপ্ৰসন্ন বিধি।
বিনা ৰণে জিনিলেক কাৰ্য্য ভৈল সিদ্ধি॥
যাক লাগি মনে লয় আছিল আমাৰ।
সিয়ো ৰাজা সবে বশ্য ভৈল পাণ্ডৱৰ॥৭০
মান্য কৰি পিতৃ বুলি দিলে ধন ধান্য।
পুত্ৰ বুলি আঙ্ক কেনে নেদে সমিধান।
সাধু সাধু ধনঞ্জয় বীৰ শিৰোমণি।
যাহাৰ শৱদ গুণে ঢাকিল ধৰণী॥৭১
সৰ্ব্বাঙ্গে সুন্দৰ গুণৱন্ত মহামণি।
ইহেন পুত্ৰক নমাতয় কোন গুণি॥
অৰ্জ্জুনৰ তিৰস্কাৰ
জৈমিনি বদতি শুনা ৰাজা জন্মেজয়।
কালে গ্ৰাসিলেক তাক জানিবা নিশ্চয়॥৭২
সি কাৰণে সদবুদ্ধি নাসে অৰ্জ্জুনৰ।
হাসিতে ক্ৰন্দন যেন সেহি পটন্তৰ॥
অৰ্জ্জুনৰ জাঙ্গে ৰাজা ধৰি আছে হাতে।
দূৰ বুলি লাঠি দিলা নৃপতিৰ মাথে॥৭৩
সেহি লাঠি বব্ৰুবাহে থাকিলন্ত সহি।
মাথা চাপৰায় অৰ্জ্জুনৰ পাশে বহি॥
