পৃষ্ঠা:বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব.pdf/১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

গঙ্গাচিলা ফাকুচিলা ভাবেই কপিলা।
কোৰোঞ্চ কুৰুৱা পেঞ্চা ফেঁহোলোকা চিলা॥
ইসবক আদি কৰি লেখি আছে তয়।
আউৰ নকহিলো পদ বাহুল্যক ভয়॥ ২৭-৩৩

বব্ৰুবাহ আৰু অৰ্জ্জুনৰ বাক-বিতণ্ডা,যেন ⸺(অৰ্জ্জুনে বব্ৰুবাহক কৈছে)⸺

কোনোবা বেশ্যাৰ পুত্ৰ কোনে জানে তোক।
নিচিনি নজানি কেনে বাপ বোল মোক
অগেসে মনুষ্যে লৱে ভয়ভক্ষ কৰি।
ছাগ বুলি বাঘৰ লাঞ্জত দেই জৰী॥
ভয়তে মনুষ্যে নেৰে পাচে নেৰে বাঘে।
তোৰ মোৰ পটন্তৰ ভৈল সেহি ভাগে॥ ৭৫-৭৬

অৰ্জ্জুন আৰু বব্ৰুবাহৰ যুদ্ধ আৰম্ভ :⸺

দুয়ো বলে বলত তৰুণ সুকুমাৰ।
দুয়ো বলে যুদ্ধে ঘোৰ ৰণে অনিৰ্ব্বাৰ॥
দুয়ো ৰূপৱন্ত বলৱন্ত গুণৱন্ত।
দুয়োক দুই ছিদ্ৰ চাই প্ৰৱন্ধে ফুৰন্ত॥
দুহান্তৰ ভঙ্গ দুই চাহন্ত প্ৰৱন্ধে।
অন্যো অন্যে ছিদ্ৰক চাহন্ত দুই দণ্ডে॥
হেনমতে যুদ্ধত আছন্ত দুয়ো বলী।
অনন্তৰে দুইকো দুই ধৰি আঙ্কোৱালি॥
গাৱে বল আছে মানে আজোবেক দিল।
শ্ৰুতি এৰি দুয়ো বীৰ ভূমিত পৰিল॥