৩৬। সঞ্জীৱনী মণি নাপাই নাগৰ সৈতে বব্ৰুবাহনৰ যুদ্ধ
৩৭। যুদ্ধত নাগসকলৰ পৰাজয় আৰু সঞ্জীৱনী মণি দান
৩৮। ধৃতৰাষ্ট্ৰ নাগৰ পুত্ৰদ্বয়ৰ লগত আলোচনা
৩৯। ধৃতৰাষ্ট্ৰ-পুত্ৰ কুবুদ্ধিৰ অৰ্জ্জুনৰ মুণ্ড অপহৰণ
৪০। কুন্তীৰ অমঙ্গল স্বপ্নদৰ্শন আৰু শ্ৰীকৃষ্ণৰ আগত প্ৰকাশ•••
৪১। শ্ৰীকৃষ্ণৰ ভীম, কুন্তী, দৈৱকী আৰু যশোদাক লগত
লৈ অৰ্জ্জুনৰ অন্বেষণ
৪২। মণিপুৰ ৰণভূমিত অৰ্জ্জুনৰ মৃতদেহ পাই শ্ৰীকৃষ্ণ
আদিৰ শোক
৪৩। কামদেৱৰ দ্বাৰা কুন্তী-ভীম আদিৰ লগত বব্ৰুবাহনৰ
পৰিচয়
৪৪। শ্ৰীকৃষ্ণক প্ৰণাম কৰি বত্ৰুবাহনৰ প্ৰাৰ্থনা
৪৫। অৰ্জ্জুনক জীয়াবৰ কাৰণে শ্ৰীকৃষ্ণৰ ওচৰত নাগৰাজ
অনন্তৰ অনুৰোধ
৪৬। শ্ৰীকৃষ্ণৰ শাপত ধৃতৰাষ্ট্ৰ নাগৰ পুত্ৰদ্বয়ৰ মৃত্যু আৰু
অৰ্জ্জুনৰ হৃতমুণ্ড প্ৰাপ্তি
৪৭। সঞ্জীৱনী মণিৰ স্পৰ্শত বৃষকেতু, অৰ্জ্জুন আৰু আন
আন বীৰসকলৰ জীৱনলাভ
৪৮। বব্ৰুবাহনৰ শ্ৰীকৃষ্ণ আদি সকলোকে ৰাজধানীলৈ
নি সৎকাৰ আৰু সকলোৰে ওচৰত ক্ষমা ভিক্ষা
৪৯। পিতৃবধ হেতু কষ্টব্ৰত ধৰি প্ৰাণত্যাগ কৰিবলৈ
বব্ৰুবাহনৰ ইচ্ছা প্ৰকাশ
৫০। যজ্ঞৰ ঘোৰা মেলি দি যজ্ঞৰ কাম সমাধা কৰিবলৈ
শ্ৰীকৃষ্ণৰ আদেশ
