এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
তেনেকৈ নাকৰ
পানী মোচোঁতেই
ছিটিকি পৰিল ছাতি,
এন্ধাৰে মুন্ধাৰে
কেনেকৈ বিচাৰে
নাই বিজুলী বাতি॥
তেতিয়াৰ পৰাই
হাতীক হেনো
নালাগে বোলে ছাতি,
ৰ’দ বৰষুণ
সকলো সহে
নাখায়ো দৰব-জাতি॥
ৰাজ গাম্ভীৰ্যৰে
খোজকাঢ়ি যায়
গুৰু গম্ভীৰ গতি
শোভা যাত্ৰাৰ
আগৰ শাৰীত
শোভে আমাৰ হাতী॥
বনৰ বন্ধুৰ মনৰ খবৰ ॥ ৪ ॥
