পৃষ্ঠা:ফুলৰ চানেকি.pdf/২৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৮০
ফুলৰ চানেকি।
 

বন্তি।

শুভদিন ভটীয়াই   কালসাগৰক পাই,
 মাৰ যায় আন্ধাৰি অসম;
আঁৰলত ভাগ্যলক্ষ্মী   নিৰৱে বিনায়, শুনাঁ,
 -প্ৰাণে শুনা,—শুনাতে নিজম।

কতবাৰ চিপিয়ালে   নিচলা সন্তান সৱে
 জ্বলাবৰ হেতু জ্ঞান-দীপ্তি;
উলাহী শলিতা চুহি,  জ্বলিল বিবিধ বন্তি,
 ৰাখিবৰ নহল যুগুতি!
.
পুনৰপি একেগোট  ঠান্‌বান্ অসমীয়া
 ঘৰভঙা ঈৰ্ষাভাব এৰি;
নিচলাৰ সাঁচতীয়া   পকা তেল একোচলু
 দিছে আহি ক্ষুদ্ৰ বেহী ভৰি।

উছাহৰ শলাকানি   দিছে পাৰি হৃদয়ত
 চুপি চুপি থাকাঁ বুলি জ্বলি;
যতকাল ‘অসমীয়া   নুনুমাব নাম-গুৰি,
  —আকৰ্ষণী হেন্দোলনি মেলি।