পৃষ্ঠা:পৰাচিত.pdf/৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
উচৰ্গা
শ্ৰদ্ধাস্পদ শ্ৰীযুক্ত মহাদেৱ শৰ্ম্মাৰ হাতত।

দাদা,

 সাহিত্য-চৰ্চাৰ প্ৰাৰম্ভণতে দুয়ো যুটীয়াকৈ সাহিত্য- সেৱাতে লাগিম বুলি স্থিৰ কৰিছিলোঁ। মোৰ প্ৰথম খুহুতীয়া পুথি “ৰহঘৰা”ৰ প্ৰকাশৰ দায়িত্ব লৈ এফালে আপুনি যেনেকৈ গোটেই অসমকে আলোড়িত কৰি তোত সাহায্য কৰিছিল, তেনেকৈয়ে ৰক্ষণশীল দলৰ তিৰস্কাৰ, অভিসম্পাত আৰু আক্ৰমণে সহ্য কৰিব লগাত পৰিছিল। আন কি, কোনো দলে আদালতত তুলিবলৈ লগোৱা টনা-আজোৰাৰ পৰাও অব্যাহতি পোৱা নাছিল। তাৰ পাচতে মোৰ কেইবা- খনো পুথিৰ প্ৰকাশ নানা ভাবে আপোনাৰ পৰা সাহায্য লাভ কৰিছিলোঁ। দেশৰ ৰাজনৈতিক পৰিস্থিতিয়ে দুয়োৰে কৰ্ম্মক্ষেত্ৰ বেলেগাই দিয়াত যদিও শেহলৈকে আমাৰ সঙ্কল্প একেদৰে নাথাকিল, তথাপি অতীতৰ সেই স্মৃতিৰ মধুৰতা একেৰাহে আছে। তাৰেই চিন স্বৰূপে “পৰাচিত” আপোনাৰ হাতত অৰ্পণ কৰিলোঁ।


তেজপুৰ। ১৯ ভাদ, ১৮৭১ শক। স্নেহাকাঙক্ষী⸺ গ্ৰন্থকাৰ।