পৃষ্ঠা:প্ৰাচীন কামৰূপীয় কায়স্থ-সমাজৰ ইতিবৃত্ত.djvu/৭১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

না যে এট। গেল ন য ক 'লা ত্যাশিং অপুত্ৰক অৱস্থাত যত কাণৰ লিংগৰ লৈ পাল মানে এখন কোন বিল বাল। ৰাজ্যৰ এই সময়ত সেই খণ্ড শীত কাল যক্ষ জে পা দেয়। সিংহাসন লাভ কৰে। ৰা তেওঁৰ গাৰ কৰি, খ, যা উপায় । মত প্ৰাদেশিক স ম গ ঠা” ৰ প্ৰ, ৰয়। কোনো গেলে “” পাৰি লৈছিল। এই কাৰণে বন্ধু উপাধি “ হৈলি। বৰ কাৰৰ ফল শূলপাণি ওৰফে বাল ঠাকু- তাৰ পুত্ৰ শূলপাণি পৃজিয়া পিণাক পাণি চেতে হইল খ্যাত। পুত্ৰ তাৰ মহামানী পিণাক আৰু চক্ৰপাণি যহুৰীৰ কৈল উপেক্ষিত। এ শি এদেশতেই সামৰ ৰান্ধা হৈছিল। এ পণ্ডিত আৰু ৰিক্ত ছিল। বংশীদল ঠা দুই পুৰু-পিথাৰুপাণি আৰু চক্ৰশি। কিথানি পিতৃৰ পাচত কত পিতৃ এদেশৰ অধিকাৰ হয়। এ গ টপাশি শu শালি আৰু এপৌত্ৰ নৰসিংহঠাৰ কৰে পিতৃ অধিকাৰ কৰে। মসিং চাকু ভিনি - বটু, পা, আৰু দুৰন। বটুক বললেন লেখি সমাজ কৰে। এ কাৰণে শিক্ষা কলিংহে এওঁৰু পৰিত্যাগ কৰে। ইয়াৰপৰা প যায়- মৈখে কুখীল কা শ ব নেন। স্বাৰা আণিত কেলি এক সাৰ চকুৰে দেৱা নাছিল। আৰু এই কাণই ৰোধ হয় পানি বংশৰকলৰ লগত শলী কালত পৰিচয় ও নাইকিয়া হৈছিল। ক. সেনে সম্মান কৰিছিল আৰু জাতীয় সাত এ কে খান” বুলি খ্যাত • soolaHimory of Karmup Vol. I'P. 289