পৃষ্ঠা:প্ৰাচীন কামৰূপীয় কায়স্থ-সমাজৰ ইতিবৃত্ত.djvu/৪১৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

কায়স্থ সমাজ ইতিবৃক্ষ। ৩৩ ১। পুষ্পৰায় চৌধাৰী-এওঁ বৃটিচৰ দিনৰ চৌধাৰী আছিল। এ দুশ পূৰা মাটি তলত লিখা 'ত আছিল–চামতাত ৮পূ, পাইকান বনমাজাত ৩২ পূৰা, মুইপেনিত পূ, বাণেকুচিত ২০ পূৰা, ৫. জাত ৩০ পূৰা, বৰিবাৰিত ৪০ পূৰ॥ চামৰ মাটি এওঁৰ কন্যা • ৰায়ণী দেবীয়ে পায়, বাকীবোৰ ৰাৱাৰ দত্তমল পাটোৱাৰী নামজাৰি কৰি লয় বুলি শ্ৰীযুত গ• v বৰুৱাহ লিখিছে। • ১০। মণিৰাম-এওঁ বৰুৱা বিষয় পাইছিল। ৯। (খ) হৰিদেৱ-এওঁ বৰুৱা আছিল। ১১। (১) অমৃত-এওঁ পাটোৱাৰী আছিল আৰু ব্যাকৰ স্বত পণ্ডিত আছিল। ১২ (১) বলদেৱ-“যাৰ সম ব্যাকৰণবিজ্ঞ নাহি বে | বুদ্ধিত পাৰ্গত মন্ত্ৰণাত অগ্ৰগামী। সুকোমল সুন্দৰ প্ৰসিদ্ধ দী মান॥” ১২। (২) মাণিক-এওঁ শিল্প কামত বৰ নিপুণ আছিল। ১২। (৪) প্ৰাণপতি-বৃহস্পতি পুত্ৰ প্ৰায় বুতি অদ্ভূত। গদ্য শ্লোক গীত পদ বৰিলা বছ ৩। ১৪। (২) মহেশ্বৰ—“ক্ষমাৱস্ত দাতাবন্ত ভৈলা ধৰ্মতুল। বংশ মাজে যেন ফুলিলন্ত পদ্ম ফুল। যেন পূৰ্ণিমাৰ চন্দ্ৰ বৰন্ত প্ৰকাশ। শত্ৰু সমস্তৰ দৰ্প কৰিলা বিনাশ। ফুন্ত সুখ ৰ খি। শিশুক চটকে যেন আগুৰায় পাখি। ১০। (খ) আনন্দৰায়-বৰ কায়স্থ হয়। এওঁ ডিবোৱা বন উঠ আই। এওঁ আহোম ৰাজধানী গড়গাঁৱলৈ মাজে সময়ে ণৈছিল। বৰবনে এ'ৰ দ্বাৰাই সুন্দৰীদিয়াৰ 'বান বৰৱাক দমন কৰাষ। প্ৰবাদ আছে যে অতিবাম “ৰুৰ কে? অকণ কৰোতে আনন্দৰায়ে • মৰা গুটি জুই লগাই কডেৰে সেই ৩ টি "ৰ ভিতৰৰ ঘৰৰ ওপৰত নাছিল; তাৰ ফলত ক ঠৰ ভিতৰৰ ঘৰবোৰ পুৰি ছায হয় আৰু অৰাম বৰুৱ। বাধ্য হৈ কোঠৰ ব জ হয়। ১১। মোহনৰায়—এওঁ বৰক্ষেত্ৰীৰ চৌবাৰী হয়। এওঁ বাকবিকুচি ‘ৱক - যা আৰু তাত ৫০ ৰ তেৰে সৈতে বাস কৰে। ১৩ (১) কৃষ্ণৰায়—এওঁ কম বয়সতে চৌবাস হয়। ওঁ নিত মানৰ উৎপাত হয়। এওঁক মানে চৌ৮ ৰী পাতে। এওঁৰ লগত ১৪০ জন মানমানুহ ল। পকে। এই মানবিলাকে এওঁক শুবাইকুচি গুম সেনৰ কন্যা হৰমায়াক বিয়া কৰাই দিয়ে। মানবিশক এই বিষাক গৈছিল। গত বধিৰ চৌধাৰী মহাশয়ৰপৰা জানিব পৰা হল:-মোজাৰ সৃষ্টি হে’বাত এক মৌটি কৰি মোজা দিলি। ২৫ ৭ খৰচী আছিল , মোৰুচি মৌজা বেচি দিম মাথাকিল বৰং তেওঁৰ পৈত্ৰিক মলনা, ত’পা, পিয়া বাঠা, চমতা আমি বুটিচ ৰাজত্বৰ আৰস্ততে এওঁক বলে ৫•••• টকাত কামৰূপখন লাল বন্দোবস্ত কৰি নিষ খুজিছিল কিন্তু তেওঁ গ্ৰহণ 'ৰি ল' আহোমৰাজৰ তাত্ৰ ফলি দেখুৱাই পূৰ্বৰ ভূমিষৰ বিচৰাত ফলিবোৰ হেৰায়। জ্ঞাতি ভাতৃ 'বৰ মাটি বিক্ৰী হয়।