এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্ৰতিধ্বনি
(৮৩)
অসমা নিৰুপমা জননী—
অয়ি অলঙ্ঘ্য-গিৰি দুৰ্গ-ৰাণী!
গিৰিমালা-বেষ্টিত দুৰ্জয়-দুৰ্গে
সগৰ্ব্বে তুলি শিৰ কত যুগে-যুগে
শাসিছাঁ ধৰণী মুনি-মন-মোহিনী
সৌম্য-সুহাস্য-বদনী।
উচ্ছসিত-পৱনা আকুলিত-গগনা
জ্বলমল উজ্জ্বল শ্যামলাভৰণা;
বনফুল-গন্ধা তটিনী সুকণ্ঠা—
ঝঙ্কত ঘন বনানি।
কণক ঊষালোকে আনন-দীপ্ত,
আকাশী সুধা নীৰে কলেৱৰ-সিক্ত,
বসন্ত-হিল্লোলে উপবন বিহ্বল,
মোদিতা মধু-ৰজনী!
তুমি মহাতীৰ্থ তুমি মোৰ স্বৰ্গ;
তুমি মোৰ স্বপ্ন, হৃদয়ৰ গৰ্ব্ব
তুমি অন্নপূৰ্ণা ধনে ধানে পূৰ্ণা
কৰুণাময়ী অয়ি জননী।
⸺⸺
১৮৪২ শক |
