আশ্বাস দিছিল তেওঁৰ চৰকাৰ বেছিদিনলৈ টিকি নাথাকিল।
অৱশেষত নেপালৰ সাম্যবাদী দলৰ প্ৰচণ্ডৰ গোটে চিটৱানত ইয়াৰ প্ৰথম অধিৱেশন পাতে য’ত প্ৰচণ্ডৰ ‘এক নতুন গণতান্ত্ৰিক আন্দোলন’ গঢ়িবলৈ কৰা প্ৰস্তাৱ আলোচনাসহ গ্ৰহণ কৰা হয়। ১৯৯৫ চনৰ মাৰ্চ মাহত প্ৰচণ্ডৰ গোটে দলটোক চি পি এন (মাওবাদী) নামেৰে নামকৰণ কৰে। প্ৰচণ্ডই এইক্ষেত্ৰত কৈছিল—
‘আমাৰ সশস্ত্ৰ বিদ্ৰোহে এক গতি নল’লেহেঁতেন যদিহে কৈৰালাই
মধ্যৱৰ্তীকালীন নিৰ্বাচন ঘোষণা নকৰিলেহেঁতেন। নিৰ্বাচনটোৰ জৰিয়তে
মানুহক ক’বলৈ এক ডাঙৰ সুযোগ পোৱা গৈছিল যে তেওঁলোকে
প্ৰকৃততে ক্ষমতা দখলতহে গুৰুত্ব দিয়ে। এইটোৱে আমাক নিৰ্বাচন
প্ৰত্যাহাৰ কৰিবলৈ যথেষ্ট যুক্তি দৰ্শাইছিল আৰু সশস্ত্ৰ বিদ্ৰোহৰ বাবে
সাজু হ’বৰ বাবে সাহস যোগাইছিল।’
সি যি কি নহওক, প্ৰায় নমাহ ক্ষমতাত থকাৰ পাছত চি পি এন (ইউ এম এল) চৰকাৰ সংসদে অনাস্থাৰ প্ৰস্তাৱ অনাৰ পাছত ভাঙি যায়। তাৰ ঠাইত নেপালী কংগ্ৰেছৰ শ্বেৰ বাহাদুৰ দেউবাই এক যৌথ চৰকাৰ গঠন কৰে যি ‘ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰজাতন্ত্ৰ পাৰ্টি’, সদ্ভাবনা পাৰ্টি আদিকো অন্তৰ্ভুক্ত কৰে। সেই বছৰৰে নৱেম্বৰ মাহত দেউবা চৰকাৰে নেপালী পুলিচক ৰ’লপা আৰু ৰুকুমকে ধৰি আন ঠাইৰ মাওবাদীসকলৰ বিৰুদ্ধে ‘অপাৰেশ্যন ৰোমিঅ” প্ৰয়োগ কৰিবলৈ অধিকাৰ দিয়ে।
ৰাজধানীত চোৰাংচোৱাই প্ৰচণ্ডক তেওঁৰ কুম্বেশ্বৰৰ ভাড়াঘৰত বিচাৰি ফুৰিছিল, কিন্তু সৌভাগ্যক্ৰমে তেওঁ পৰিয়ালৰ সৈতে সেই চোৰাংচোৱাৰ বেহু ভেদ কৰিবলৈ (আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চোৰাংচোৱা বিভাগ) সক্ষম হয়। এইক্ষেত্ৰত তেওঁৰ ঘৰৰ মালিকে মন্তব্য কৰিছিল—
‘সিহঁতে (চোৰাংচোৱাই) তেওঁক বিচাৰি আহিছিল। সৌভাগ্যক্ৰমে
তেওঁলোকে ঘৰটো চিনাক্ত কৰিব নোৱাৰি আনৰ ঘৰত সোমাইছিল।
অতি সোনকালে পৰিয়ালটোৱে ঘৰ এৰি আৰু ক’ৰবালৈ গুচি গৈছিল।’
তেতিয়াই প্ৰচণ্ডৰ দ্বিতীয়া কন্যা ৰেণুৱে হাইস্কুল শিক্ষান্ত পৰীক্ষা পাছ কৰি মোমায়েকৰ ঘৰৰ পৰা কাঠমাণ্ডুলৈ ককায়েক প্ৰকাশ আৰু ভনীয়েক গংগাৰ লগত থাকিবলৈ আহে। ইতিমধ্যে প্ৰচণ্ডৰ পৰিয়ালটো কাঠমাণ্ডুৰ কলংকিৰ ওচৰৰ এখন ঠাইলৈ উঠি যায়, যিহেতু তেওঁৰ দল এক সশস্ত্ৰ বিদ্ৰোহৰ বাবে সাজু হৈ আছিল। তেতিয়ালৈকে প্ৰধান ৰাজনৈতিক দলবিলাকৰ মাওবাদীসকলৰ কাম-কাজৰ ওপৰত অতি সামান্য ধাৰণাহে আছিল। ৰেণুৱে কৈছিল—
‘দেউতাই আমাক এক দীৰ্ঘদিনজোৰা সশস্ত্ৰ বিদ্ৰোহৰ কথা কৈছিল।
আমাৰ ল’ৰালি কালৰ পৰাই তেওঁ আমাক সাম্যবাদী নীতি আৰু
৪৭
