৫
বিদ্ৰোহী নেতা তথা
পৰিয়ালৰ এজন সদস্য হিচাপে প্ৰচণ্ড
১৯৯০ চনত বহুদলীয় গণতন্ত্ৰ প্ৰতিষ্ঠাৰ বাবে কৰা গণ-আন্দোলনে ৰজাক সম্পূৰ্ণ ক্ষমতা প্ৰদান কৰা ২৯ বছৰৰ পুৰণি দলহীন পঞ্চায়ত ব্যৱস্থাটোৰ অৱসান ঘটায়। কিন্তু ছাত্ৰ একতা সভা, শিক্ষক আৰু নাগৰিক সমাজ আৰু আনবিলাকৰ সপ্তাহজোৰা প্ৰতিবাদে অৱশেষত ৰজাক ক্ষমতা পৰিত্যাগ কৰি সাংবিধানিক গণ্ডীৰ মাজলৈ আহিবলৈ বাধ্য কৰালে।
নেপালৰ বুৰঞ্জীত পোনপ্ৰথমবাৰৰ বাবে ‘জন আন্দোলনে’ ৰাজনৈতিক দলবোৰক ঐক্যবদ্ধ কৰি পেলালে। সমাজবাদী দলসমূহে ‘সংযুক্ত বাঁওপন্থী’ দলৰ উদ্যোগত একত্ৰিত হয় আৰু নেপালী কংগ্ৰেছৰ লগত যোগ দিয়ে। এই আন্দোলনে এক গণতান্ত্ৰিক সংবিধানৰ খচৰা প্ৰস্তুত কৰিবলৈ বাট দেখুৱাই দিয়ে, যিখন ১৯৯০ চনৰ নৱেম্বৰত ঘোষণা কৰা হয়। ই নেপালৰ বুৰঞ্জীৰ এক যোগাত্মক পৰিৱৰ্তন, যিহেতু সংবিধানে এই হিমালয়ৰ পাদদেশীয় ৰাষ্ট্ৰখনত বহুদলীয় গণতন্ত্ৰ পুনৰ আৰম্ভ কৰে। এই নতুন গণতান্ত্ৰিক ব্যৱস্থাত ৰজা বীৰেন্দ্ৰই সংবিধানৰ মুৰব্বী হিচাপে এক স্থান দখল কৰে।
সাধাৰণ জনগণে অত্যন্ত আশা কৰিছিল যে ১৯৯০ৰ পৰিৱৰ্তনে এক সমৃদ্ধিশালী
৪১
