মন্ত্রী শ্বেৰ বাহাদুৰ দেউবাক প্ৰদান কৰা ৪০ দফীয়া দাবীটোৱে স্থান লাভ কৰিছিল।
চি পি আই (মার্ক্সবাদী) দলৰ জ্যেষ্ঠ নেতা সীতাৰাম য়েচুৰীয়ে পোন প্ৰথমবাৰৰ কাৰণে কাঠমাণ্ডুত মাওবাদী নেতা প্রচণ্ডক নিৰ্বাচনত লাভ কৰা সফলতাৰ বাবে অভিনন্দন জ্ঞাপন কৰিবলৈ যাওঁতে ৰি’পৰ্টাছ ক্লাবত অনুষ্ঠিত হোৱা এক সংবাদমেলত সাংবাদিকক উদ্দেশ্যি কৈছিল যে নেপালৰ মাওবাদী নেতাজনে ভাৰত-নেপাল চুক্তিখন দলিয়াই দিয়া সন্দৰ্ভত কোনো খৰধৰ কৰা নাই। ২০০৫ চনত ১২ দফীয়া চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা লোৱা য়েচুৰীয়ে প্ৰচণ্ডক লগ কৰাৰ সময়ত জনাইছিল যে তেওঁৰ দলে ভাৰত-নেপালৰ বন্ধুত্ব চুক্তি সন্দৰ্ভত অদূৰ ভৱিষ্যতে আলোচনাত মিলিত হ’ব। য়েচুৰীৰ বিবৃতিকে অনুকৰণ কৰি চি পি আই (এম)ৰ সাধাৰণ সম্পাদক প্রকাশ কাৰাটে দাবী কৰিছিল যে তেওঁৰ দলে ১৯৫০ চনৰ ভাৰত-নেপালৰ দ্বিপাক্ষিক চুক্তিৰ পুনৰ সমীক্ষণ সন্দৰ্ভত সদায় সাজু আছিল। ভাৰতীয় বৈদেশিক সচিব শিৱশংকৰ মেননেও তেওঁৰ সুৰতে সুৰ মিলাই কয় যে নতুন দিল্লীয়ে এই চুক্তিৰ পৰ্যালোচনা কৰিবলৈ আগ্রহী। মেননে এই প্ৰসংগত কৈছিল—
‘তেওঁলোকে (মাওবাদী) সম্পৰ্কটোৰ এটা নতুন ৰূপ দিয়াৰ কাৰণে
ইয়াক বাতিল বা সাল-সলনিৰ কথা কৈ আহিছে। আমি নেপালৰ
সৈতে এই বিষয়ত কাম কৰিবলৈ পালে সুখী হ’ম।'
একক সংখ্যাগৰিষ্ঠ ৰাজনৈতিক দল হিচাপে পৰিগণিত হোৱাৰ পাছত মাওবাদীসকলৰ প্ৰথম আৰু মুখ্য কাম আছিল মাওবাদী সংগঠনৰ বিষয়ে জনসাধাৰণৰ মনত সঞ্চাৰ হোৱা ভয়ৰ ভাব নিৰ্মূল কৰা আৰু জনগণৰ মনত প্ৰত্যয় জন্মোৱা যে মাওবাদীসকলে এখন সাম্যবাদী প্রজাতন্ত্র প্রতিষ্ঠা কৰিব বিচৰা নাই। নেপালৰ উদ্যোগপতিসকলক তেওঁলোকৰ ‘বন্ধুত্বসুলভ অর্থনৈতিক নীতি’ সন্দৰ্ভত জনোৱাটো প্ৰয়োজন হৈছিল। প্রচণ্ডই এই কথা সন্দৰ্ভতো অৱগত আছিল যে দেশখনৰ উদ্যোগপতিসকলে প্রচণ্ড তথা মাওবাদীসকলক লৈ চিন্তিত আছিল আৰু বহুতো উদ্যোগপতিয়ে দশকজুৰি চলা বিদ্রোহী কার্যকলাপৰ কাৰণে নিঃশেষপ্রায় অৱস্থাত উপনীত হৈছিল। আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সংগঠনসমূহেও নেপালৰ লেহেমীয়া উন্নয়নৰ বাবে মাওবাদী বিদ্ৰোহক দোষাৰোপ কৰিছিল। এই সন্দৰ্ভত অর্থনীতিবিদ বিশ্বাম্বেৰ পায়াকুৰয়াল আৰু ৰবিশংকৰ ছাইনজুয়ে লিখিছে—
‘নেপালৰ এই সংঘাতৰ প্ৰভাৱত দেশখনৰ মুঠ উৎপাদন প্ৰক্ৰিয়াৰ
অৱনতি ঘটিছে, ৰপ্তানি হ্রাস পাইছে আৰু ঘৰুৱা বজাৰৰ ফালে ঢাল
খোৱাৰ প্ৰৱণতা দেখা গৈছে। সেইদৰে ব্যৱসায়ীসকল বৃহৎ বাণিজ্য
খণ্ডৰ পৰা অ-বাণিজ্য খণ্ডলৈ ঢাপলি মেলিছে। এই পৰিৱৰ্তনবোৰে
