১৮
ৰাজহুৱা প্ৰেক্ষাপটত
প্ৰচণ্ডৰ প্ৰথম আত্মপ্ৰকাশ
জন আন্দোলনৰ পাছত গিৰিজাপ্ৰসাদ কৈৰালা নেতৃত্বাধীন চৰকাৰখনৰ মূল উদ্দেশ্য আছিল সৰ্বসাধাৰণ জনতাৰ ইচ্ছা আৰু আশা-আকাংক্ষাৰ প্ৰতি সঁহাৰি জনাই মাওবাদী বিদ্ৰোহীসকলক মূলসুঁতিলৈ ঘূৰাই আনি দেশত শান্তিৰ বাতাৱৰণ প্ৰতিষ্ঠা কৰা। দেশখনত দশকজুৰি সংঘটিত হোৱা সন্ত্ৰাসবাদী কাৰ্যকলাপত প্ৰায় ১৩,০০০ৰৰো অধিক লোকে প্ৰাণ হেৰুৱাইছিল। তদুপৰি ভালেমান লোক আঘাতপ্ৰাপ্ত আৰু ঘূণীয়া হৈছিল। এই সুদীৰ্ঘ দহবছৰে দেশখনৰ জনতাই শান্তিৰ বাতাৱৰণ প্ৰত্যক্ষ কৰা নাছিল। দেশৰ জনতায়ো নেপালৰ ৰাজনৈতিক প্ৰেক্ষাপটত মাওবাদীসকলেও কিবা এটা কৰিবলৈ সুবিধা আৰু সুযোগ পোৱাটো কামনা কৰিছিল।
প্ৰতিনিধি সদন গঠন হোৱাৰ এমাহ পাছত কৈৰালা আৰু সাতদলীয় মৰ্চাৰ আন ছটা সহযোগী দলৰ ওপৰত মাওবাদীৰ সৈতে শান্তি প্ৰক্ৰিয়া আৰম্ভ কৰাৰ দায়িত্ব দিয়া হৈছিল যদিও এমাহ পাৰ হৈ যোৱাৰ পাছতো শান্তি প্ৰক্ৰিয়াই বিশেষ অগ্ৰগতি লাভ নকৰিলে। উল্লেখযোগ্য যে ঐতিহাসিক বাৰদফীয়া চুক্তি স্বাক্ষৰিত হোৱাৰ পাছত আলোচনা প্ৰক্ৰিয়া আৰম্ভ হৈছিল।
