কৰিছিল’, তেওঁ কয়।
নতুন দিল্লীলৈ অহাৰ পাছত চিটাউলাই জ্যেষ্ঠ মাওবাদী নেতাসকলৰ লগত যোগাযোগ
কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। বাবুৰাম ভট্টৰাই আৰু কৃষ্ণ বাহাদুৰ মাহাৰাই ৰ’লপাত
তেওঁলোকৰ লগত চুক্তি কৰিছিল আৰু বিদ্ৰোহত উত্তাল দেশখনত গণতন্ত্ৰ প্ৰতিষ্ঠাৰ
বাবে একেলগে যুঁজাৰ সংকল্প লৈছিল। সেই সময়ত মাওবাদীসকলৰ লগত আলোচনাত
বহাৰ বাবে দলে তেওঁক দায়িত্ব দিছিল।
নেপালী কংগ্ৰেছৰ বিভাজন ঘটাৰ পাছত, ২০০৪ চনত দলৰ কেন্দ্ৰীয় কৰ্ণধাৰ সমিতিয়ে মাওবাদী সমস্যাটো আলোচনাৰ মাধ্যমেৰে সমাধান কৰাৰ প্ৰস্তাৱ লৈছিল। সেইকাৰণে নেপালী কংগ্ৰেছৰ নেতাসকলে সঘনে মাওবাদী নেতৃত্বৰ সৈতে যোগাযোগ অব্যাহত ৰাখিছিল।
এইবিষয়ে চিটাউলাই কয়—
‘মই যিহেতু বাবুৰাম ভট্টৰাই আৰু কৃষ্ণ বাহাদুৰ মাহাৰাক ভালদৰে
জানিছিলোঁ, সেইকাৰণে মই অতি সহজেই তেওঁলোকৰ লগত যোগাযোগ
কৰিব পাৰিছিলোঁ। তেওঁলোকেও আমাৰ লগত আলোচনা কৰিবলৈ
সন্মত হৈছিল।’
সামৰিক অভ্যুত্থানৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰাম গঢ়ি তোলা আৰু তেওঁলোকৰ যোগাযোগৰ সদ্ব্যৱহাৰ কৰাৰ উদ্দেশ্যে মহন্ত ঠাকুৰ, ৰাম বৰণ যাদৱ আৰু সুজাতা কৈৰালাকে ধৰি নেপালী কংগ্ৰেছৰ জ্যেষ্ঠ নেতাসকল নেপালৰ পৰা আহি নতুন দিল্লীত উপস্থিত হৈছিল। পৰৱৰ্তী সময়ত অসিক শ্বেৰচান, প্ৰদীপ গিৰি আৰু দেবেন্দ্ৰ ৰাজপাণ্ডেও ভাৰতলৈ আহি এই সংগ্ৰামত যোগ দিয়া দেখা গৈছিল। ৰজা জ্ঞানেন্দ্ৰ আৰু তেওঁৰ চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰেক্ষাপটত জনমত গঢ়ি তোলাৰ উদ্দেশ্যে নেপালী ৰাজনৈতিক নেতাসকলে ভাৰতীয় ৰাজনৈতিক নেতা তথা আমোলাসকলৰ লগতো আলোচনাত বহিছিল।
নেপালৰ আজীৱন ৰাজনৈতিক কৰ্মী হৰি ৰোক্কা আৰু জৱাহৰলাল নেহৰু বিশ্ববিদ্যালয়ৰ এগৰাকী গৱেষক ছাত্ৰয়ো নতুন দিল্লীৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা এই ৰাজতন্ত্ৰবিৰোধী আন্দোলনত যোগ দিছিল। ৰোক্কাৰ ভাষাত—
‘২৪ ফেব্ৰুৱাৰীত ভাৰতীয় কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ (মাৰ্ক্সবাদী) জ্যেষ্ঠ নেতা
হৰকিষণ সিং সুৰজিতৰ সভাপতিত্বত এখন সভা অনুষ্ঠিত হৈছিল।
নেপালকে ধৰি বিভিন্ন প্ৰান্তৰ ১৭টা ৰাজনৈতিক দলৰ প্ৰতিনিধিয়ে এই
সভাত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। সভাখন পূৰামাত্ৰাই সফল হৈছিল। সভাত
অংশগ্ৰহণ কৰা প্ৰতিগৰাকী লোকেই ৰজাৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰামত যোগ
দিবলৈ প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ হৈছিল।’
