নেপালৰ বৰফাবৃত্ত অঞ্চলত ‘জনাদেশ’ বিতৰণ কৰি থকা অৱস্থাত বিদ্ৰোহী যুৱক
বৰ্ণনা কৰি জ্যেষ্ঠ সাংবাদিক মানোঋষি ধিতালে কয়—
‘জনযুদ্ধৰ সময়ত কাকতখন উলিওৱাটো সঁচাকৈয়ে বৰ কষ্টসাধ্য আছিল।
প্ৰতিটো পদক্ষেপতেই ৰিস্ক আছিল। তথাপি, আমাৰ গোটেই দলটোৰ
সেৱাৰ মনোভাৱ আৰু কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ কাৰণে আমি কাকতখন
ৰাইজৰ হাতত তুলি দিব পাৰিছিলোঁ। সেই সময়ত, কাকতখন পঢ়াৰ
কাৰণে সাধাৰণ মানুহক আনকি গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হৈছিল।’
চৰকাৰে বিপ্লৱী কাকতখনৰ প্ৰচলন বন্ধ কৰিবলৈ বিভিন্ন প্ৰকাৰে প্ৰচেষ্টা অব্যাহত ৰাখিছিল।
২০০২ চনৰ ২০ মে’ত ‘জনাদেশ’ৰ প্ৰাক্তন পৰিচালন সম্পাদক কৃষ্ণা সেনক গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হৈছিল। কাঠমাণ্ডুৰ পুলিচ ক্লাবত তেওঁক আঠদিন ধৰি অবৰ্ণনীয় নিৰ্যাতন চলোৱা হৈছিল। ইয়াৰ ফলত আৰক্ষীৰ জিম্মাতে তেওঁৰ মৃত্যু হৈছিল। ইয়াৰ পূৰ্বেও সেনক আৰক্ষীয়ে গ্ৰেপ্তাৰ কৰিছিল কিন্তু উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ এক নিৰ্দেশৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত ২০০১ চনত তেওঁক মুকলি কৰি দিয়া হৈছিল। পেৰিছৰ ‘ৰিপ'ৰ্টাৰ চ’নচ ফ্ৰণ্টিয়াৰছ’
নামৰ সংবাদ সংস্থাটোৱে নিৰাপত্তা বাহিনীয়ে সেনক নিজৰ জিম্মাত হত্যা কৰা কাৰ্যক তীব্ৰ গৰিহণা দিছিল আৰু বিশ্বৰ বিভিন্ন ঠাইত প্ৰতিবাদ সাব্যস্ত কৰিছিল। নেপাল চৰকাৰে সেনৰ মৃত্যুৰ বাবে কোনো প্ৰত্যয়জনক ব্যাখ্যা আগবঢ়াব পৰা নাছিল।
