এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
॥ প্ৰগতিৰ গান॥
(২৫)
ইতিহাস মেলি দেখো শ্ৰম পীড়িতৰ
শ্ৰমৰ ওপৰে ভোগ সম্ভ্ৰান্তৰ,
প্ৰাচীন সভ্যতাৰ বুকুত দেখোঁ
সদাগৰী দৰ-ভাও দাস মালিকৰ॥
০ ০ ০
মধ্যযুগতো দেখোঁ একেই জোঁৱাৰ
শ্ৰমিকৰ লাঞ্ছনা চলা দুৰ্ব্বাৰ
অভিজাতে কাঢ়ি নিয়া
সমতাৰ অধিকাৰ সৰুজাতৰ॥
০ ০ ০
আজি গণতন্ত্ৰতো দেখোঁ একেই বিচাৰ
সৰু-বৰ জাত-পাত শ্ৰমৰ বিভাগ,
শ্ৰম মৰ্য্যাদাৰ যিয়ে গান গায়
সিয়ে দেখোন শ্ৰমিকক দিয়ে লঠিয়াই,
শ্ৰমিক ভাতৃ বুলি সাৱটিবলৈ
অভিজাতে বৰ লাজ পায়।
যিহেতু সৰুৰ আজি সমাদৰ নাই
সৰুৰ কৰমৰো মৰ্য্যাদা নাই,
সেয়েহে মাতিছোঁ আমি হে অভিজাত,
সাৱটি ধৰাচোন আহি সৰু সৰু জাত
বৰে আদৰিলে সৰুৰ জীৱন
বৰে নিঘিণালে সৰুৰ কৰম
জিলিকিব মানৱতা হিৰণ কিৰণ,
তেতিয়াহে শ্ৰমে সীমা পাৰ হৈ
বিশাল পৰিধি চুব জনজীৱনৰ
তেতিয়াহে মৰ্য্যাদা আহিব শ্ৰমৰ॥
⸺
[৩৮]
