এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পাপৰি
( ৫৪ )
ফুল যে দূৰৰ কথা, নউ পৰোতেই কলি
কল্পনাতে ঢাক খালে ভৰ হোৱা জাল,
দিনত জিলিকি উঠা ৰেখা এটি ৰাখি থই
নিশাৰ সপোন আহি নিশাতে পলাল!
( ৫৫ )
ক’ব পাৰা তুমি মোক (যদিও নোকোৱা জানো )
“স্মৃতিকে যি জনে খোজে পেলাব মোহাৰি ,
ইমান কথাৰ আজি আছে কিনো প্ৰয়োজন
আপোনাৰ লক্ষ্য লক আপুনি বিচাৰি।”
(৫৬)
সমিধান দিও শুনা- শোকাতুৰে শান্তি পায়
গায় যদি ব্যথাভৰা বিষাদৰ গান,
যদিও প্ৰাণত আহি প্ৰাণৰ আঘাত লাগে।
সেই প্ৰাণ বিধতাৰ শ্ৰেষ্ঠতম দান!
[ ১৯ ]
