এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
পদ্যাৱলী।
তাৰ প্ৰাণ অৰ্থে যদি কৰা অভিলাষ,
সাধা মোত শীঘ্ৰ পূৰ হক মন-আশ।
( ২৬ )
“পৰ ভাই নোহে মোৰ, বিমাতৃ-তনয়,
ভীম, পাৰ্থ মহামতি, যদিও বিখ্যাত অতি,
সি সবাৰো শ্ৰেষ্ঠ-ভাবোঁ, মাদ্ৰী-সুতদ্বয়।
বৰ চেনেহৰ ধন, জীৱনতো সাৰ,
দুয়ো অবিহনে আজি জগত আন্ধাৰ।”
( ২৭ )
“কৃপা কৰা দয়ানাথ! দয়া পাৰাবাৰ,
দিয়া সহদেৱ-প্ৰাণ, ৰাখা ধৰ্ম্ম সনাতন,
নহলে মৰণে সাৰ এই অভাগাৰ;
নকৰিবা পিণ্ডলোপ কৰিছোঁ বিনয়,
নহলে পৰম ধৰ্ম্ম সমূলে বিলয়।”
( ২৮ )
বকৰূপী ধৰ্ম্মে যুধিষ্ঠিৰ কথা জানি,
অতি হষিত হৈ, পুত্ৰক কোলাত লৈ,
কবলৈ ধৰিলে এই সুমধুৰ বাণী;
তোমাৰ ধৰ্ম্মৰ তত্ত্ব লবৰ কাৰণে,
পাতিছিলোঁ মায়াজাল এই মহাবনে।”
