এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
পদ্যাৱলী।
(২০)
“দেখিলে দুখীৰ দুখ ওপৰতে পৰে,
আৰু যাতে লভে সুখ তাৰে চেষ্টা কৰে;
জনক জননী মৰা, দেখিলে ছোৱালী লৰা,
শুনে সিহঁতৰ দুখ সহানুভূতিৰে,
বিধবাৰো চকুপানী মোছে দুহাতেৰে।”
(১১)
কিন্তু যদি ধন-লোভে সাধি পাপ কাম,
আত্ম-দোষ নিদি সিটে, নিন্দে মাথো ধন।
তেন্তে যিটে হত্যাকাৰী, বধে লক্ষ কোটি অৰি,
নোহে নিন্দনীয় সিও দুষ্ক্ৰিয়া কাৰণ,
কেৱল নিন্দাই তাৰ তৰোৱালখন।
⸻
এটি ভাব।
(১)
নিশা পৰভাতে, পুৱাৰ আকাশ,
ৰজত বৰণ হল,
নিয়তি জাগিল, উৰুলী পৰিল,
বিশ্ব-মোহ-ভাৱ গ'ল।