পৃষ্ঠা:পদ্যাৱলী.pdf/৪৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪০
পদ্যাৱলী।
( ১৩ )

 “ভীৰুভাৱ শিকি নৰে তোৰে মোহিনীত,
 বিশ্বাস হেৰাই কীৰ্তিনাশে পৃথিৱীত;
এনে ভাবে কত ক্ষতি,  ঘটিছে আজিকো প্ৰতি
 লেখিলেও অন্ত তাৰ নোহে কদাচিত,
 কৰ্ম্মহীন বিশ্ব আজি পাপে আৱৰিত।”

( ১৪ )

 ইদৰে কৃপণে বকি ব্যাকুল অন্তৰে,
 হুমুনিয়া কাঢ়ি চাই বল একে থৰে;
এনেতে ধনৰ পতি, যক্ষৰাজ মহামতি
 আগতে দিলেহি ঠিয় ক্ৰোধাবিষ্ট মনে,
 মাৰিলে পেৰাৰ চাবি ভয়তে কৃপণে।

( ১৫ )

 কবলৈ ধৰিলে ছায়াৰূপী ধনপতি,
 “পাপিষ্ঠ নিৰ্ব্বোধ তই অকৃতজ্ঞ মতি!
তোৰ দৰে নীচ জনে,  এনে দৰে সৰ্ব্বক্ষণে,
 নিন্দে মোক, নিন্দে মাথোঁ মোৰ দয়াৰাশি,
 পাপ প্ৰলোভন-আশে নিজগুণ নাশি।

( ১৬ )

নৰাধম! মই কি মানব আত্মা কৰোঁ কলুষিত,
 সৰ্ব্বদোষে দোষী তোৰ ধনলোভী চিত!