এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০
পদ্যাৱলী।
সিংহ, বাঘ, ঘোং আদি বনৰীয়া পশু,
ভৈয়াম প্ৰদেশ এৰি, গুহাৰ ভিতৰ
লভিলে আশ্ৰয় সুখে। কাল বিষধৰো
মহাবেগে এৰি গীত ওলাল নিমিষে।
শৰতৰ সুধাময় কিৰণ শীতল
ভূধৰ শিৰত পৰি বিশ্ব বিমোহন,
মাৰি হাঁহি মিচিকিয়া মোহ জগতক
দেখুৱালে ৰূপৰাশি; কৰিলে ঘোষণা,
বিশ্ব-খনিকৰ-কীৰ্ত্তি দিগ্ দিগন্তৰ।
শুকাল নিয়ৰ পৰি গছ লতা পাত,
দুৰ্জ্জয় সিংহৰ বল টুটিল জাৰত।
বোকা-পানী পালে লয়; নদ-নদী-জুৰি,
ক্ৰমে ৰেখাকাৰ হৈ সৃষ্টিৰ পটত,
দেখুৱালে ভাবুকক, সুন্দৰ ভাবেৰে
বিষম জীৱৰ দশা; বিষম কালৰ
বিষম কুটিল গতি এই বসুধাত।
পুনৰপি বসন্তৰ শুভ আগমনে
মেলে পাত গছলতা; শুকান ফুলনি
উপচিল ফুলে ফলে, হাঁহিলে প্ৰকৃতি
শোভিল বসুধা-বুকু দিব্য জেউতিৰে
নন্দন কানন সম! চৰায়ে উলাহে,
বসন্তৰ প্ৰিয় সখী কুলিৰ লগত
