এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৮
পদ্যৱলী।
( ৯)
বন, উপৱন, কুঞ্জ, পৰ্ব্বত কন্দৰ,
হাট-ঘাট আৰু লোকালয়,
ক্ষন্তেক পৰেতে সবে, শোক-গীত গাই,
অৰ্দ্ধ বিশ্ব কৰে স্তব্ধময়!
( ১০ )
মাজে মাজে সুনো এই, গভীৰতা ভেদি,
নিশাচৰ যেন দিনচৰে,
চীঁয়ৰি বিদ্ৰুপ ভাবে, সুধিছে সঘনে,
“কেনে সুখ দিলে দিৱাকৰে?”
( ১১ )
লগে লগে প্ৰতিধ্বনি, উত্তৰিছে তাৰ,
অৱশ্যে তোমাৰ কথা সত্য!
কিন্তু, ই তোমাৰো সুখ, হেৰা নিশাচৰ!
“মুহূৰ্ত্ততে দেখি অনিত্য।”
( ১২ )
“নাৰাখে ডাৱৰে সদা, আৱৰি গগন,
লগে লগে সূৰুযৰ ছাতি,
জোনাক-পোহৰ দুটা, এটা পিছে আন,
দেখিছোঁ সদায়ে পৰিপাটি।”
