পৃষ্ঠা:পদুম কুঁৱৰী.pdf/৭১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

আশা পূৰ হল।

৭১ মেলিলে । সূৰ্যই ভাবিলে, ঈশ্বৰে কি জানি তেওঁৰ !শ! অলপ মাম পূৰ কৰোঁ বুলিছে দুবলা। অ৩দিন মত, বোধ হয়, বিধ তাই তেওঁৰ ফালে অলপ চক্ষু মেলি চা বুলিছে । এই ভাবি তেওঁৰ মুৰত অলপ প্রসন্নতাধ পোহৰ দেখা দিলে । সূৰ্যৰ মনটে। অলপ ফুল দেখি ফুলৰ আনৰ সীমা নােহোৱা হল । সূৰ্যৰ মুখৰ নৱ পৰা বিয়া কৰ ৰূেপ। নাইকিয়া গোৱা কেতিয়া দেখিম, এই ভাবনত যি ফুলৰ সদায় নিগ্ন সেই ফুল অজি হঠাৎ পাণৰ সূৰ্যৰ মুখ অলপ প্রসন্ন খি যে আমি সাত তল নেষাৰ তাৰ। কি মনে আছে? ফলে ভাবিলে, বুজিবা বিবি অতদনব ত অলপ সদর ইল। সূর্যকুমাৰ যদিও অনেক দিন। ভাশ। পূর্ব হবৰ উপক্রম হৈছে বুলি মত আনন্দ হৈছিল, তথাপি তেওঁর মত হর্ষ-বিষাদ সনে উপস্থিত হল ! কাৰণ তেওঁৰ এইটে। দুর হল যে বক্স। ফুকনে হয়তো এতির হৰদত্তক সবংশে ধৰি লওঁ ঘটি কৰি বিনাশ কৰিব । আমি পৰত কৈছে। যে সূর্যকুমাৰ ক ন দ ওই জোৰে। আতা, কেতিয়া তেওঁ, সৰুৰে পৰ তুলি-তলি ডাঙৰ-দীঘল কৰা হৰদত্তলৈ আৰু তেওঁৰ ঘৰলৈ, আহ এৰিব অফ পাহৰিব, নােৱৰে । হস্তলৈ এতিয়াও তেওঁক প্রগাঢ় ভক্তি আৰু ডাঠ ম; আছে হৰত্ৰৰ ঘৰৰ নিমিত্তে এতিয়াই তেওঁৰ হাদয় ব্যথিত । ইদ ও বিপদৰ বাবে এতিয়' ও তওঁৰ শীত্ব । হৰদৰ্ত্তৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই প্রথমত বৰফুকনৰ ঘৰত নিৰুপায় হৈ তেওঁ সোমাইছিল৷ ; বিশেষতঃ তেওঁ হৰদত্ত আৰু বৰকলৰ মাজত মে ইমান শত্ৰুত্র। কতক্রিয়া নে জনিছিল। পাছও তেওঁ সকলে। কথাৰে যেতিয়া ভালকৈ Fে পানে। তেত্তি বৰফুকনৰ ঘৰৰ পৰা