বিশ্বাস ঘাটকত। এই তাৰ পাপৰ পৰাচিত” বুলি রঘুৰ বুকুত তৰ্বোৱলৰ ছোক। জেলা স্বাগৱ খে15 ম ব জিনে, সংঘ ঘোড়া পেক ৭ বাগৰি পৰিা, মুখেদি হােলােক। হোলোকে তেজ যাবলৈ ধৰিলে। মৰিবৰ সময়ত ৰঘুৱে সেহাই সেই এই কষ' কথা বৰফুকনক কলে; - * } বিশ্বাসঘাত কী ব দু হই বিশ্বাস কিয় এনে ক ম » ফি - গিছিল ! তহঁত অহোমৰ ৰে তলে পুতলা এইটো কথা! মই এতিয় ই জামিল' মই মদিবলৈ ধৰা সুমত চুর। তই এই কেষাৰ গুদ মনত ৰাখিবি ‘ঘ সম'ত অচিত্তে অহোম নাও নাব, ভ, শিয়ালে ঠাই , অংক ধাপত তিতা স৪ গfল, বৰত বহ5ফে। বাহ লব ৩ইতৰ নাতি পুতিয়ে কোৱ গে'লামী ব্যাট ও ভ'ত নেপাব আৰু বিশ্বাসধাতকতা মহাপাপ ফল তাক ঈশ্বৰে বি ।” এই কেধাৰ কৈয়েই বলুৱে ইহ সংসাৰ পৰিত্যাগ কৰিলে ! হR বীৰদত্তই ও লেখনি বেলি । ক্ৰমেৰে তেওঁবিল শত্রুপ সেতে ঘূজি অৱশ হৈ পৰিল । মইলী অভিঃ নুক - ঘীগে বেঢ়ি ধৰ'দি তেওঁবি। ক চ ১a| : টু ঘুরে বেড়ি বাঁৰছে । দু। মনুছে অস্ত্রশস্ত্রে !ি ত ইমান খিলি মাসুক কি কৰিব । তথাপি তেওঁবিলাকে ৭ ৮ টা মানক বণি ইমান বলি আত্মৰক্ষা করি। লাছিল, আৰু নােৱাৰা হল । তেওঁবিলাকক বিপদৰ সময়ত এর পলাই যোৱা তেওঁবিলাকৰ লগৰীয়াসকলৰ ৰিত যদি পাঁচ জনমান মানুহ তেওঁবিলাকক সহায় কৰিবলৈ থাকিলহেঁতেন তেনেস্থলে ব- ফুকনৰ কি সাধ্য রে তেগুলি ক ক হৰুৱায় আকারে কিন্তু কি ব? হদি সুৰ ফালে বিধি বাম! হত্তই তেওৰ অন্ত উপ- স্থত ৷ি ঈশ্বৰৰ চৰণত মনোনিবেশ কৰি স্থিৰ হৈ ৰল ; শত্রুৱে ওপৰ। পৰিকৈ তেওৰু গত অস্ত্র প্রহাৰ কৰিবলৈ ধৰিলে। অর-
