পৃষ্ঠা:পদুম কুঁৱৰী.pdf/৬৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

পদুম কুঁৱৰী ইপিনে বৰফুকনে তেওঁৰ লগৰ ৰণ,বিলাকক ভিতৰি Bেvt {দলে যে “প:সুক পাে' মাত্রাক (মৰ অজ্ঞাত অপেক্ষা ন ক কি সবুংশৈ আৰু সমুচৰে ধৱ কচু কটাদি কাটিবি ।” ৰ ফুকনে বাতি পুৱালুতে কুৰি জনমান হাতি বিশ্বাসী সৈন্যৰে সৈতে ভোদ? ৰঘুক ফুচুনাই বিল্বাস দি লাগত লৈ হৰ দত্তৰ ফালে মনে মনে আছি বা ধৰিলে। পেটে পেতে ছে ও ভাবিছিলা, ষে শােৱা পানীতে যাতে হরি ধৰি পৰাগৈ সূত্ন । এতিয়া বৰফুকনৰ্হত অহা শছে আমাৰ হFই শুনিবলৈ পাই সচকিত হৈছে । হৰদত্ত অাৰু বীৰ্বত্তই তৰােৱাল !জিনৈ ঠিরহৈ এক মুহুৰ্ত্তমান অছি, বহু বৰফুকন অতিওঁৰ ৰণৱা যিক ঘােড়াত উঠু (৩ - বিলাকৰ আগত উপস্থিত হলহি । ৰঘুৱে দূৰৰ পৰা দেউতাকক দেব। মালঞ্চে ভিজিম্বাই কল, কটা, তাঞ্জা পেল। ক, ২ কম উলি- ৰীৰ মিত্র ভাবেহে আপোন ৰ ওচৰলৈ- জহিছে । এই কথ{{ কাণত ৰা ক' ত্রকে ইবাদত আৰু বীৰ দত্ত দুয়ো তৰোৱা ফা কত সুইছে, এলেই বৰ ফুকন ৰণ,কেটাই সৈতে তেওঁবিলাকৰ ওচৰ পালেহিয়েই পায়েই সোধপােছ নাই ৰণ, কাা এটাই দা লেবে হদৰ ছিলি কেবি মাৰি পঠিয়ালে । হৰদত্তই কিন্তু কোবটে। মৰিবৰ আগেয়ে তার অভিপ্রয় বুজি আচৰিত ৰূপে মুৰটো ৯ টায়া কৰি সেই কাৰটো এল । গতি বিঘষ দেখি বদ ওই তৎক্ষনাৎ অকে তৰাৱাৰখন কঁাকৰ পৰা উলিয়াই লৈ বিস্ব-শরদে খে। মাৰি একে কোবেই ক ঝাকে অাক্ৰমণকাৰীৰ মূৰটে। ছিদিলে। বাকী ৰণ স্বাবিলকে ইকো হচি ধৰিলে ! ৰঘুৱে এই কথা দেখি “বিশ্বাসঘাট কত! ‘বিশ্বাসঘটিকা' কৈ চির বিবলৈ ধৰিলে ! ঘুৰ কথা শুনি বন্ধু কমে “ৰাজদ্রোহীৰ সন্তান স্বাচ্ছদ্রোহী! বিশ্বাসঘাতকটা