পদুম কুঁৱব। নকৰালে। ফুলক তুলিব তালিবলৈ এজনী বুঢ়ী ধাই মাক আছিল। ফুলে ওই মাক যেন ভাবি সৰুৰে পৰু অই অ'ই’ কৰিছি। " বৰফুকন সংসদ সুব্ধ লেৰে সৈতে চর ও বহি আছে, এনে দুৱৰী আহি আহ লৈ কৰবােৰকৈ জান দিলো ? ---ৰ দেউতা • কেপই চেৰিাংচোৱা (লা। চোৰাৱাই সৈতে আহি দুৱাৰত অাছ কি আঁদে ম হয় এই কথা গুলি বৰফুকন ভৰাই সভাসদ সকলক স্বিনায়, ফি :ংচোৱা দু জনক আগলৈ ল হবলৈ জ্ঞা কৰিলে ! ( উবণ অাহি অতু লাজ ভাগৰৰণই সুধিলে, – Fপাই চেংচোৱ', কি দেখিনি, কি শুনিনি, শুইকচোন ?” এই প্রশ্ন শুনে কৱবােৰকৈ গে কপাই চাৰাং, চোৱাই কবলৈ ধৰিলে—দুজৰী। দে উত; 3 মি. দেখিলো নি শুনি। কিক চিন্তি লি বৰ ধৰ। [মি দুই ভস্থ মৰিজি কি ঠক চিস্তি যিমান পাঝে। মি’ ন স ন ললো: জগৰীয়। দেউতা কথা!! অাখাৰ । এই অধস্ত কথা, ফিষ্ণ চিত্তি ভীর। দেই। <ৰ বিষন। বৰফুকন। – “বাই ক খাটো ক, সৰহকৈ পাতনি ছো* ৰেপাই।- “হর জুইৰীয়া দেউতা, ঘাই ফথ লৈই যাব লাগে, এহাল চা পাতনিত আমাৰ কি কাম আছে ? কি বঃফ চিন্তুি উৰীয়া দেউতা কথাটি সমক্ষেপে হ ক ঐ; কিয়নো, কথ7 হই নিলি সক্ষেপেছে কব |গে। সেই বাবেহে ড!জীর দেউতা শোৰ কৰ লায় সক্ষেপ। এবামাৰ ক'। সদাই সম-ে এই ফিলিত এৰিছিলোনে নালীয়া কি ফg1Lই। কব খুজি চুল, শাহফিজ! – {১০) লীয় 1 এরা “এই নিভে এৰিছিল। কি বা পাতনিৰ কথা কব
