পাক নোখােৱা, গোন্ধত মলমলাই হ কা অৰু এটি ন ফুল চাবলৈ ‘আমি এতিয়া বাওঁ। এই অকলশৰাঁ জেলি ফুলটি লো-যেন ব্রাম বা শহুৰ 55 এজাজ ও ফল ফুল আছে। এ5থত কুহি পাত নাই, ভে[ে৪] aiহ, ল ল ই আৰু না বতাহ এই ; তথাপি ফুলটিৰ মুখত সই হহিদান্ত অনন, সদর সাব । ফুটি উপােনাতে অপুনি মজ, {{L {{নাৰ গোস্বাত আপুনি মতলায়। হৈ আপোনাৰ প্ৰতে আপুনি Cল গৈ আছে। ফুলটিৰ এই আত্মাৰাম ভাৱ এলে বমনীয়, যে কেৰ ৰুেৰয়। সেই নহৰু গছ জে গায়ে। তাৰ গুৰ্ণত বশীভূত হৈ তাৰু চিনে ৰাতিয়ে বুকুত বান্ধি লৈ অসছ , | কেকেৰী গছৰ পৰা 157ল ফুলৰ কেনেকৈ জন্ম হল ? পৰ্বতৰ বুকুৰ পৰালে। নৈ কেনেকৈ ওল;লৈ ? পৰ্বতৰ ৰসাল কোমল ভাগটো গোর্ট থাই একে আইন ইল। নৰ পকক স্ম কাই টান হল । চাহৰ গছৰ কে মজা অংশ ফুন- ত ৰুণাত হল ; বাক। বল কেৰ বৈৰীয়া কাঠ। আমি | সমৰ্থৰ চুg||ক (ছ, সেই সময়ত (গঘণ ৰাখে z বৰফুকন বা কল। মোৰা বৰফুকন গুৱাহাটীৰ সিমকও। অছিল । বৰফুকন যদ ৪ বল মনৰ মাক বহুদী মানুহু 'অাছিল, ইন্দি নিষ্ঠুব স্বভাব ভাৰু কিছুমান স্বজাতীয় ফুধে তেওঁৰ যশ ক নয়। ভোমোৰাতকৈ ও কলীয়া কৰি থৈছি । আপোন অভিপ্রায় সিদ্ধিৰ নিমিত্তে তেওঁ কু জিৰ মােৰ কাম এটা কি সুট। হে আছি । গুৱাহাটী1 মাহৰ প্রতি তিঘ্ন বিধৰ ভুলি তেওঁ অামকে ক অহােম সৈ৩ সনে যাইছিল । ৰজ। বুণিলে প্রজাৰ পলক, ণি তুল্য। এনে সুলত, ৰজাই বি এজাক পালন কৰিবৰ ভাৰ | গাত লৈ পিতৃ স্থান অধিকাৰ কৰিছে, সেই ২৪ ই যদি ৫জক
