২৪ পদুম কুঁৱৰী সহধন্যি নীয়ে স্নেহ, ডোকা মেলি এইবিলাক ৰস-বতাহ-বৰষুণৰ পৰা তোক থাখি ছিল, ডোকাৰ বাহিৰত এই সূৰত কি ভয়ানক প্রলয় দিনে-ৰাতিয়ে হর | মিছে তুমি? ক'ব নোৱাৰিছিল। ডেকস্বি। ভিতৰত নিৰাপনে, শি$', তামাৰ বৰ এযে যত্ন সুমাই প'মা কত তুমি সৰ সুমাই সর্প- | এ ভয় কৰি দিন মিথাই ছিল এক্তিয়া যেতিয! তেওঁবিলাকে নির্দয়ঙ্গণে সেই ভৌ রু। চপ ই নিলে, নেজানিছিল যে সুখ-ঠোপনিৰ কেলিত সুখেৰে শুই থাকোতে হঠাৎ কোলাৰ ' ছেকৈ সুখ-নৈর মত পবি।। সূর্য! স্ট্রি ৱা, ধত যতি বা সদাই সঁটা বুত {কি চল}, ঈশ্বৰৰ যি ইচ্ছ। সেই মতেই কাৰ্য্য হব। সংনৰ বি« দর্পৰ এইটো প্রপম খোটাই, এনে কত যে সহিব লংগির। | সাৰ অলপ সু ? বুদ সুৰ গৰৰ পন্থা যাবলৈ 131 ল । কি « গুণৰ পদুমব্রু (ট না ছবির নালার কে ঝেনেকৈ যায় ? । পদুমৰ সেই স ল , “বি অাৰু প্রেমময় মুখ »ি এই কর নিমিত্ত এবার চাইলেই তেওঁ কে কৈ যা ? পদুমৰ চকরে Bকন্তু এবাৰ চুই ই চকুৰ পৰ চেনেছ না পেসুব্ধ অশপ এলি তেওঁৰ চকু পে হই at:লে ভালােই বলল বাট নেদেখে । এই জীৱনৰ নিচি তে পদুমৰ মুখৰ অমিঃ। মও। এটুপি বাটৰ স ল কৰি লৈ নগ{ে ১৩! তুই বলত ঢুকে ধৰি ব ব । পছু ! মই ধা” এই বুলি শেষ বিদায় একেষাৰ নোলোৱাকৈ ও । তেৰ হিয়া কাট টি। ঐ হর যু' বা সময়ত পদুমৰ ড্রিতি {ৰি চাইটোপামান চকুৰ পানী 7ে21, ২ নেপালত। সূর্যৰ চক' ঘে। হব । কি করে ? সূৰ্যকুমাৰ স্ব পায়, প? ম'ৰ ওচৰলৈ তেওঁ যাব
