শি। । ৩৬১ - শ)এবিং, যান। (শ) মৰিয়া-তি যায়। বি) শা, %ি নয়; শত। । বেত চাচি বা নী; এই গই (নি) ভালকৈ যে গাে, দিত যেনো । নাৰ যত বি যেনেকৈ কি লাগে | পতিত ওলােয় আঁহি। গত তেনেক মােয়। | কলাহি (স.) ত কাটি শলাত বি) নি। | যেবােত। (বি) নীলােগ, গতকা। | পূজা (স.) তুলা-ৰি পৰে (1) ভালো নাচ | সুৰ, সশ) ৰাট, কাঠৰ কাম- অৱস্থ। [তি , ঠান। | ৰো। ,ি (বি) ৰৰ যি গীৰগহীন; | দু (স শ.) ব্যাকৰণৰ বানিশা সেশ) আল সােল। | সংলপ নিয়; গা এতি যা (বি) মিম, সােনা। মনৰ ৰাৰতত সূৰীয়ে কোৱা মুৰি (শ) ও চেপি ধৰি ৰা সংণে বিবৰণ; কথাৰ টকা, খানা খুম সবাই। ছবি (স.) হৰি মাৰ; ৩। খাৰী (স.) জানাৰ এতি-নৰ চেপি ধৰি শৰ। 1 আমি সেই নিৰ পৰেপে যশে) ৰ বােৰু।। বিতা। সে () এতি- ৰে| সুপার সেশ) নি। (মিয়া গ্রহ। সৈতে যােবা। | দুৰ্য (স) ৰেলি, মিনত পাের, পাক (স.) না না আপন | -কণালী (৩) লাঙতে | কৰোগী । | হে আৰু মাৰ গলে । না সে কথাৰ পৰ, এই, ফামােৰবি। - ৪ ) বৰ যে বা ফা (স.) উয়ে , ফি, | ( কাৰ। (লাে। হবে। নিৰ্যোয়) দু পা বেলি (বি) নিলে, গালে | নিই , এতিয় বা ফে মা । । যিহি। বুটি ( তে পলি মী। | (বি এ, নিতি, স। |
