সীতদে । ( ৪৬০ ) শীত-তেল(শ নাগ-ঘটি থকা | ৰি) চিলা, সহজ। ঠাইত পােৱা এবিধ দুর্গটি তেল। কলমে(কি বি.) অনায়াসে, সহজে সীমা ) দেখেৰ মাটিৰ মাহৰ নিমি , আপদ-বিপদ নন- | চিন, হা; , শে । হােৱাকৈ। [নােহোর। শী-বৈী, (*) কোনাে শােক | স্বকাঠা (বি) সাৰুৱা, টান, একা সন ঠেলী খাই লােশ। |ীয়া (বি) শােকর সম্পর্ক না, সীমিতি (বি) শীত , কোনো নি। সীমা ; একৰি। কোষ (ৰি) ৰৰ কোমল, মহ। শী(স) হাল যাতে নাতে | কীকৈ (কি. বি.) বেলগে, পৃথকে। এ বি) শীলু একা, হাল | কুমাৰ (বি) নিচেই অলপ-শীয়া ; বােৰ পাচত মৈৰে সমান নকৰা | বাণীয়া () কুমারী। মলিয়নিস শাৰত কঁপি মুখেৰে | , (স, শ.) সম্পদ, আন, দুখ । সীসী শ; অলপকৈ উতলা | নােহােৱা না। লীয়া ৰ । [বুখ-সাধ্য (বি) অনায়াসে কৰিব সীসীয়া ( ) ৰিত কঁপি মুখেৰে | পৰা, মুক। শীসী শক, ; উতলিবলৈ ধৰা সুখী (বি) সুখযুক্ত, দুখত নপৰা, লীয় ৰ মৰে শৰকৰ। | আনন্দিত, পােরা। সিহ (স.) হিলৈৰ গুলী-কৰা ধাতু। | সুখীয়া (বি) সুখযুক্ত, সুখ-ভােগ কৰি (উপ) , নি, ভাল। | (স )আমাণ ক,গল। | মুখে (জি বি) মুখেৰে, শত। হ (স.) গিলেতে নিখাসৰ | মুখেজয়, (স.) মুখৰ উৎপত্তি দুখৰ নেলীত খােৱা বা পিন্ধা বস্তু | নাশ। [(বি) ভাল গােয়ে। সােমাৰাত হােৱা কষ্ট, চচ্চশি। | মগ (স.) উত্তম ভাল গ। তিংস,শ) সৰু সেতা, নৈৰ সৰু | গদ্ধি (বি) ভাল গেছো। গবি) মুখেৰে যাব পৰা, নো- আপনী (বি) ভাগ্যবত। পােৱাকৈ চলিৰ পৰা, (বাট। সু (বি) কৰিবলৈ ঢিল ৰা উ। | ই, ।
