শহণ। ( ৪৪০ । সবাই। সংহৰণ সেশ)না-কৰণ, সে-কৰণ। সত্য ঠিক কৰি লৈ পঠোৱা সংহাৰ(স.) নাশ, ধ্বংস। বিশ্বাসী মা।। সংহাৰ (স.) নাশ কৰোতা। | সজাদ (স.) সৰল , নৰিয়াৰ সংহিত(স.)স্থতিশা সংক। পচত পুনৰ পুৰ, গান- বিধি সমূহ। যায়;যেনে, কামাল। সংক্ষিপ্ত) (বি) সৰু কৰা কৰা, সাদ খৰ, পৰাৰ পাচত ঠন বিকাল পাত যেনকৈ ৰােৰ। সংক্ষেপ) গ, । গ পুষ্টি টে। সংক্ষেপকৈ) (বি) (ফিলিপী- | সরালি (স)সকলে একাৰৰ কাষত সংক্ষেপে ) কৈ, চুটিপে । | বৰত ৰ কোৰ, কুঠাৰটাচন, স, (স.) খেতিৰ কাৰণ সচি! চক, কলহ, গােটা বাট, পাতি, | খে। গুটি আমি সন্তান। এহি, কাণ, মৈষ, ইত্যাদি সস (বি)সত্য, যথা, ৰূপ। (সশ); লাগতীয়া । সত্য কথা। । । (..) সমর্পণ , গতাই নি। সচাকৈ ( কি বি.) সত্যৰূপে। | মা (স.)তামােলৰ টো, গাঁফ সচাৰ (স.)পেড়া আমি । যান। এগােরা, তামােলৰ আধাৰ।। সচাৰাঠী (স.) সচাৰ মাই | সবি এম) (স.) মধুৰি আয়, পেৰা-দি-যে মাসলি। সৰিয়াৰ গছ। চাচি (বি) ৰূপ : নি, তুলসং (স.) যমৰাৰ মন চাকা বা ফাকি না। | টেকেলাৰ এন, কালৰ লগ সচিব (স.) সাধন, প না। নী; তামোলৰ টে। [বাসী। সোণৰ এচলিত যে ; হাতে পত (জ. (যি) , যিয় নৰখান। | যেত, (২) (স.) এৰি, কোনাে সচুয়া(বি)কঠীয়ালৈ যা খেতিলৈ খােতা। তাৰ আগ নি। এ সতু (বি) যিশী, যাৰু বিলাস | | ই ক য়াস। কৰা যায়। সবাহ (স.) আর আদিয়ে ত্ব সাত (৭) বি, এয়। চেনি খেলা সতী (স.) কোনো কথা না ! মুখ ম মূৰী ।
