পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪৬৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

শি-লি। [ ৪৬ ) শিলি (ক) পুকৰ ৰে সজা | বি, গে, গােল, ৰ।। শিৱৰ মূর্তি; শিৱ। শীয়া ( ৩ ) বেগ। [সােনকালে। শি-লােৰু (স) কৈলাস। শয়ে (কি বি.) বেগাই, খৰকৈ, নত, (স.) আৰ। ( (স.)শিৱৰ , দুগ। শীতল (বি) চো; নিম, মিহি। শিৱানী) শিশির ভে, কাজি। |ণলতা (.) ঠো । শিত (স ) মানুহৰ সন্তান, ল; | | শতা (, শ.) ৰসৰৰগৰ আৰু লা , "); এৰ পােৱালি; শিংগছ। | -আদিৰ অধিকাৰি নেৰী। শিট (বি) , সন্ত, মূল ; ন।। | তাল সে, শ) কালি। সা, স নােক। শতলী (স.) চালৰ তলে খেৰৰ শিষ্টতা (ও. শ.) শিৰ ৰা ভাৰ। এগ নােলােৱাকৈ ৰাখি মিহি শিষ্টাচাৰ, (স.) সাধুৰ আচৰ, স দেখাৰলৈ ৰাৰ ওপৰত পথালিকৈ নােক ব্যৱহাৰ। ৰাতি দিয়া কামী। শিষ্য (স.) ধর্থ উপদেশ . | শলীয়া (স. শ.) কেনি লগি পাণৰ | শিট ; ছাত। | পাত গেলি ৰােৱ ৰােগ । নিহৰ, “শিয়ৰ চোৰ। শিহৰা, গীতার্ত (বি) জাৰৰপৰাক-পােয়।। “শিয়া” চোৰ। (পদ্য)। | শ বি) বীণ, দুর্বল, জীর্ণ। শিহৰি (স.) সূৰ নিচিনা সা' ( কনসৰ বােদা ভাগ। বি, গম। বিছাৰ নােম; আদিৰ হল; শিদ (স.)সৰু শিলা, শিহৰি; মিহি বৰণৰ এতো লেং; মােৰ শানি; গনী। .{স (বি) প | বি (স.) পানীৰ তলৰপৰা নােম। তীয় ( ) হলি, এবিধ মাৰি আকৌ খুদিয়া এৰি বনৰীয়া গছ। ( ) , কোনো বােৰ শিশিফাত,শিকনিতে শিক্ষা (4) বিদ্যাভ্যাস, বিকনি।। শিবি )ণিপাের,শি বি. 1 বা ) (ক) হত না | হাতৰ কাম কাল এ