পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪৫২

লেখি। | [ ৪২৪ | | লেটিশে। সাত নিযুক্ত লােৰ, যি সময় | লেহে-মাহ (স.) এবি ও লিখে। - না; আয় । লেখি (স. শ.) ওকণীৰ কণী, টনি।| লেছেৰি (স.) পাত চাই । লেখোত ( ) গণনা-কৰে।তা; | কিছুমান খান থােক । লিখেতা, কাকৰোতা; (a) | লেই (স.) এবি বৰ দী লেবতী। মাে; সীমানা । | মাত গােৰা যেত। লেখ-জােখ (স.) সংখ্যা আৰু পৰি- লে স. শ.) দীঘল আৰু তাৰ। লো (বি) বৰ ও. (গহত খাটে)। | লো (বি) টানিলে গীঘল হৈ যােব। লেজে-লেজেৰি (স.) দুটা কুকুৰে | (আঠাৰ নিচিনা যত খাটে)। গাহা হি কৰি দেখােৱ মৰম; | লেই (থা.) শােমাটিত পৰি চুৰি ভিতি ধৰি কৰি চেনেহ | যা, (যত খাতে)। যেনে, (যাহত থাকে)। | পােৰ গান লেটিহে। নোট শোৰ (স. বা.) খে। কাঢ়োতেন, নােত বা লিত ৰাগৰ। কোষাৰ (হাতত খাটে) (স.)] নো(.) মাটিত বা বােত কোতে গত সালন। | টোটাই নি; সানমিহলা-হিলি লেচাৰী (স.) এৰি অসমীয়া ছল। ক, দোষত নিও , ৰেীৰ লেচি (বি) ত দিয়াত আধা সহী ক; সেটাইৰে মেৰ টো- কো, ভালকৈ কোৱা, ইত যেই নেছা, (সা) । (নত খাট)। (স.) ৰাহ গালি ভিতৰত । লেটী। (বি) এফালে অধিক গধুৰ,তটাই (স.) ইতকৈ সৰ এফ (গাৰত ৰাটে)। 1 এবিতা-মেৰো সাল। লেচু (স.) ছি, লিপি, চেলু; শো-টি (স) এবিংশৰ নিচিনা নি, বােগৰ হৰণ। | গছ কায়া বাহতা তিত নেকে, (শ) এলপ বিবা । ফল। তাৰ গৰ নাৰ নেট | ।। ঠো। যে কোহ। ইই। বে। ( বেশি চেলা না। সেটিশে (বি) বােলানি স, সুহুৰিতুবি। গানমিহলি, সেছেচুলি। তাৰ নিতি । যিহলাে।